herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

ma dikkat edin) dedim. Hepsi beni dikkat ile dinlemeğe ve okuduğumparçayı ellerindeki Kitâb-ı mukaddesden ta’kîb etmeğe başladılar.Okuduğum parça şöyle idi:(Vâki’ oldu ki, Kral Hizkiya bunu işitince, esvâbını yırtdı ve çulsarınıp Rabbin evine girdi.Ve Kral, evi üzerinde olan Elyakimi ve Kâtib Şebnayı ve kâhinlerinihtiyârlarını çula sarılmış olarak, Amatsun oğlu Peygamberİşâyâya gönderdi.Ve ona dediler: Hizkiya şöyle diyor: Bugün sıkıntı, tekdîr verüsvâlık [aşağılık] günüdür. Çünki çocuklar doğum vaktine geldi,fekat doğuracak kudret yok.) Bir müddet dahâ okudum.Ben devâm ederken onlara, (Nasıl, harfi harfine doğru okuyormuyum?) diye soruyordum. Onlar da (tâm tamına, harfi harfinedoğru okuyorsun) diye tasdîk ediyorlardı. Birdenbire kendilerine:(Şimdi size bir şey söyliyeceğim: Sizin elinizde dinlediğiniz kısmAhd-i atîkin [Tevrâtın] İşâyâ kitâbının 37. ci bâbıdır. Benim okuduğumparça ise yine Ahd-i atîkin İkinci Melikler [Krallar] 19. cubâbıdır. Ya’nî, iki kitâbın bu iki bahsi harfi harfine birbirinin aynıdır.Demek ki, bunlardan biri temâmen diğerinden sirkat edilmiş,çalınmışdır. Ama hangisi, hangisinden aşırmış, bunu ben bilmiyorum.Bu husûsda karâr vermek size âiddir. Fekat, sizin kutsalzan etdiğiniz bu kitâblar birbirinden sirkat edilmişdir. İşte isbâtı!)dedim. Bir kıyâmetdir kopdu. (Böyle şey mümkin değildir!) feryâdlarıyükseldi. Hemen elimdeki Kitâb-ı mukaddesi aldılar. Dikkatile tedkîk etdiler. Okuduğum bahsin hakîkaten İkinci Meliklerin19. cu bâbının, ellerinde bulunan İşâyânın 37. ci bâbının harfiharfine aynı olduğunu görünce, ağızları açık kaldı. Onlara, (Banadarılmayın ama, bir Allah kitâbında böyle yazı aşırma [intihâl]keyfiyeti olur mu? Ben nasıl olur da, böyle kitâblara inanırım?)dedim. Hepsinin başı öne düşmüşdü. İster istemez bana hak veriyorlardı.)Şimdi aşağıda, Tevrât ve İncîllerde anlaşılmıyan birkaç parçagösterelim: Matta İncîlinin 9. cu bâbının 9. cu âyetinde, (Îsâ, oradangeçerken gümrük mahallinde oturan ve Matta denilen biradam görüp ona, ardımca gel dedi. O da kalkıp ardınca gitdi) demekdedir.Şimdi iyice dikkat ediniz, bu cümleleri yazan Mattanın kendisiise, niçin kendisi olduğunu söylemeyip, bir başka Matta gibisöylemişdir. Eğer bu İncîli yazan Mattanın kendisi olsaydı, (Bengümrük mahallinde otururken Îsâ oradan geçiyordu. Beni gördü,– 286 –