herkese lâzım olan îmân - cubuklukoyu

teyen bir Hind paryası, İslâmiyyeti iyice araşdırmadan veyâ anlamadanmüslimânlığı kabûl etmiş olabilir. Fekat meşhûr ilm ve fenadamlarının, edîblerin, islâm dînini ancak uzun uzadıya inceledikdensonra kabûl etmeleri, çok yüksek bir ma’nâ taşır. Bu kültürlüinsanların, niçin dinlerini terk ederek müslimânlığı kabûl etdiklerihakkında yapdıkları açıklamaların en mühimleri, değişik kaynakve kitâblardan toplanarak, aşağıdaki sahîfelerde sıralanmışdır.Bunları okuduğunuz zemân, İslâm dîninin niçin diğer dinlerdenüstün olduğunu, bu zevâtın ağzından duymuş olacaksınız. Müslimândoğan ve hayâtı müslimânlar arasında geçen bir kimse, belkibu üstünlüklerin farkına bile varmaz. Fekat, başka bir din taşırkenislâmiyyeti inceleyen bir kimse, aradaki farkı çok iyi görür, anlarve takdîr eder. Siz de, bu açıklamaları okurken, dînimizin yüksekmeziyyetlerini bir kerre dahâ takdîr etmek imkânını bulacak vemüslimân olduğunuz için Allahü teâlâya hamd edeceksiniz. Sonzemânlarda, Hakîkat Kitâbevinin yayınladığı kitâblar, her dildeolarak, Internet vâsıtası ile bütün dünyâya yayılmakdadır. Amerikanın,Afrikanın ve Asyanın her köşesinden aldığımız mektûblarda,islâmiyyeti Internetden okuyup, öğrendikleri ve müslimân olduklarıbildirilmekde ve şükrânlarını ifâde etmekdedirler.Bütün bu açıklamalardan alınan netîce, ya’nî bir yabancı gözüile islâm dîninin niçin diğer dinlerden dahâ üstün olduğunu belirtenhusûslar da, ayrıca bir hülâsa hâlinde 7. ci maddede toplanmışdır.Kitâbımızın (Müslimânlık ve Hıristiyanlık) bahsinin ilâvesiolan bu kısmın da, sizlere islâm dîni hakkında yeni bilgiler vereceğineve islâmiyyetin hak din olduğunu, büyüklüğünü bir kerre dahâbelirteceğine inanıyoruz.Yeri gökü yaratan, ağaçları donatan,Çiçekleri açtıran, bir Allahdır, bir Allah!Allah her yerde hâzır, ne yaparsan O görür.Ne söylersen işitir. Vardır, birdir, büyükdür.Biz Allahı severiz. Her emrini dinleriz.Beş vakt nemâz kılar, Ona isyân etmeyiz.Mü’min iyi huyludur. Herkes ondan memnûndur.Kimseye zulm eylemez. Kendi de huzûrludur.[Osmânlı devleti zemânında bu şi’r, bütün ilk mekteblerde okutulurdu.]– 153 –