23. Ulusal Biyokimya Kongresi Özel Sayısı - Türk Biyokimya Dergisi

XXIII. ULUSAL B‹YOK‹MYA KONGRES‹
29 Kasım - 2 Aralık 2011
Hilton Hotel - Adana
23. Ulusal Biyokimya Kongresi, Adana [23 rd National Biochemistry Congress, Adana / TURKEY]
İÇİNDEKİLER
SÖZLÜ SUNUM ÖZETLERİ
CİVA VE GÜMÜŞÜN SIÇAN KARACİĞER NAD(P)H:KUİNON
OKSİDOREDÜKTAZ 1 ENZİMİ ÜZERİNE İN VİTRO ETKİLERİ
Hasan Ufuk ÇELEBİOĞLU 1 , Serdar KARAKURT 2 , Orhan ADALI 1
1 ODTÜ, Biyoloji, Ankara
2 ODTÜ, Biyokimya, Ankara
Kirlenmiş toprak ve sularda bulunan ağır metallerin sağlığa zararlı olduğu bilinmektedir.
Bu çalışmada, civa ve gümüşün ksenobiyotik kuinonların detoksifikasyonunda rol
alan ve antioksidan olarak da görev yapabilen NAD(P)H:Kuinon Oksidoredüktaz 1
(NQO1) enzimi üzerine in vitro etkileri incelenmiştir. Sıçan karaciğerleri homojenize
edildikten sonra sitozolik fraksiyonlar diferansiyel santrifügasyon yöntemiyle
elde edildi. NQO1 substratı olarak 2,6-diklorofenolindofenol (DCPIP) kullanıldı
ve 600 nm’de azalan absorbans spektrofotometrik olarak gözlemlendi. Civa ve
gümüşün NQO1 üzerine etkisi, bu metallerin 10 µM ile 150 µM arasında değişen
konsantrasyonları kullanılarak incelendi. Elde edilen data ile önce her iki metalin
de IC50 değerleri bulundu, sonra çizilen Lineweaver-Burk ve Dixon grafiklerinden
Km, Vmax ve KI değerleri hesaplanarak inhibisyon tipleri belirlendi. Civanın NQO1
enzimi için IC50 değeri 60.7 µM; gümüşün NQO1 enzimi için IC50 değeri 30.36
µM olarak bulundu. Lineweaver-Burk grafiklerinden belirlendiği üzere civa NQO1
enzimini nonkompetitif tarzda inhibe ederken (Vmax azalırken Km sabit kaldı)
gümüş bu enzimi kompetitif tarzda inhibe etmiştir (Vmax sabit kalırken Km arttı). KI
değerleri ise civa için 87 µM gümüş için 19.2 µM olarak hesaplandı. Sonuç olarak,
kirlenmiş sulardaki ağır metallerin başında gelen civa ve gümüşün NQO1 enzimi
üzerindeki inhibe ediciliği, enzimin ksenobiyotik kuinonların detoksifikasyonunda
önemli ölçüde azalmaya sebebiyet vereceğinden ksenobiyotik kuinonların zararları
daha fazla görülebilecektir.
IN VITRO EFFECTS OF MERCURY AND SILVER ON RAT LIVER
NAD(P)H:QUINONE OXIDOREDUCTASE 1
Hasan Ufuk ÇELEBİOĞLU 1 , Serdar KARAKURT 2 , Orhan ADALI 1
1 Biology, METU, Ankara
2 Biochemistry, METU, Ankara
The heavy metals which are found in the contaminated soil and water are known
to be harmful for the health. This study was designed to evaluate in vitro effects of
mercury and silver on the NAD(P)H:Quinone Oxidoreductase 1 (NQO1) enzyme
playing role in detoxification of xenobiotic quinones and also as an antioxidant.
After homogenization of rat liver, cytosolic fractions were obtained by differential
centrifugation. 2,6-Dichlorophenolindophenol (DCPIP) was used as a substrate
for NQO1 and DCPIP reduction was monitored continuously by following the
decrease in the absorbance at 600 nm spectrophotometrically. Effects of mercury
and silver on rat liver NQO1 enzyme activity was determined in the presence of
those heavy metals ranging from 10 µM to 150 µM. The data obtained was used
to determine IC50 values of each heavy metal. Then, Km, Vmax ve KI values
were calculated from Lineweaver-Burk and Dixon plots and inhibition types were
determined. IC50 of mercury and silver for NQO1 were found as 60.7 µM and
30.36 µM, respectively. Lineweaver-Burk showed that mercury inhibited rat liver
NQO1 enzyme in noncompetitive manner (Vmax decreased, Km constant), while
silver competitively inhibited (Vmax constant, Km increased) the enzyme. KI
values for mercury and silver were calculated as 87 µM and 19.2 µM, respectively.
In conclusion, the mercury and silver metals found in contaminated soil and water
have inhibitory effects on rat liver NQO1 enzyme; therefore, it is possible that the
harmful effects of xenobiotic quinones which could not be detoxificated properly
by NQO1 are observed more severely.
CONTENTS
ABSTRACTS OF ORAL PRESENTATIONS
Turk J Biochem, 2011; 36 (S2)
http://www.TurkJBiochem.com