23. Ulusal Biyokimya Kongresi Özel Sayısı - Türk Biyokimya Dergisi

XXIII. ULUSAL B‹YOK‹MYA KONGRES‹
29 Kasım - 2 Aralık 2011
Hilton Hotel - Adana
23. Ulusal Biyokimya Kongresi, Adana [23 rd National Biochemistry Congress, Adana / TURKEY]
İÇİNDEKİLER
ENDOCRİNE HYPERTENSION: CLINICAL AND LABORATORY
APPROACH
Gülnur ANDİCAN
Department of Medical Biochemistry, Cerrahpasa Medical Faculty, Istanbul
University, İstanbul / Turkey
ENDOKRİN HİPERTANSİYON: KLİNİK VE LABORATUVAR
YAKLAŞIM
Gülnur ANDİCAN
İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim
Dalı, İstanbul / Türkiye
CONTENTS
DAVETLİ KONUŞMACI ÖZETLERİ
Hypertension is a common, worldwide disease with serious morbidity and mortality.
Essential (primary) is a term applying to cases in which no cause can be identified
and accounts for approximately 85 % of cases. Secondary hypertension denotes blood
pressure elevation that results from underlying identifiable cause and accounts for
15 % of cases. Endocrine hypertension characterized by hormonal derangements is
considered as one of the common causes of secondary hypertension and results in
clinically significant hypertension. The causes of endocrine hypertension include
primary aldosteronism, pheochromocytoma and Cushing’s syndrome. The detection of
the endocrine hypertension is of utmost importance because it provides an opportunity
to convert an incurable disease into a potentially curable disease. Once hypertension
has been identified in a patient through multiple determinations of blood pressure, a
simple minimum evaluation should be initiated. This evaluation mainly involves the
inexpensive laboratory tests for determining the concentrations of serum creatinine,
sodium, potassium, glucose, uric acid, cholesterol, triglycerides, blood hemoglobin
and urinalysis. Laboratory testing can be used to screen patients for potentially
curable endocrine hypertension and also to monitor the course of complications of
hypertension.
Çağımızın en yaygın hastalıklardan birisi olan hipertansiyon yüksek bir mortalite
ve morbitideye sahiptir. Nedeni bilinmeyen primer veya esansiyel hipertansiyon
vakaların % 85’ini oluşturur. Belirli bir nedene bağlı olarak gelişen kan basıncı
yüksekliği sekonder hipertansiyon olarak tanımlanır ve vakaların % 15’inde saptanır.
Endokrin kökenli hipertansiyon en sık rastlanılan sekonder hipertansiyon nedeni olup
vakalarda hormonal bir dengesizlik söz konusudur. Bu tip hipertansiyon çoğu kez
primer hiperaldosteronizm, feokromositoma ve Cushing sendromu gibi hastalıklardan
kaynaklanır. Primer hipertansiyon tedavi edilemeyen ancak kontrol altında tutulabilen
bir hastalıktır. Buna karşın Endokrin hipertansiyonda nedenler belirlenebilirse tümüyle
tedavi etme olanağı mevcuttur. Hipertansiyon tanısı, hastada kan basıncının birçok kez
yüksek bulunması ile konulur. Bu tip hastaların başlangıçta serum kreatinin, sodyum,
potasyum, glukoz, ürik asid, kolesterol trigliserid, kan hemoglobin ve idrar analizi
gibi pahalı olmayan laboratuar testleri ile değerlendirilmesi gereklidir. Bu testler
tedavi edilebilir bir hastalık olan endokrin hipertansiyon tanısı için önemli olduğu
kadar hipertansiyon komplikasyonlarının değerlendirilmesi ve izlenmesi açısından da
gereklidir.
ABSTRACTS OF INVITED LECTURES
Turk J Biochem, 2011; 36 (S2)
http://www.TurkJBiochem.com