23. Ulusal Biyokimya Kongresi Özel Sayısı - Türk Biyokimya Dergisi

XXIII. ULUSAL B‹YOK‹MYA KONGRES‹
29 Kasım - 2 Aralık 2011
Hilton Hotel - Adana
23. Ulusal Biyokimya Kongresi, Adana [23 rd National Biochemistry Congress, Adana / TURKEY]
İÇİNDEKİLER
DAVETLİ KONUŞMACI ÖZETLERİ
RENAL TRANSPLANT ALICILARINDA KLİNİK TAKİP
Saime PAYDAŞ
Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nefroloji Anabilim Dalı, Adana.
RTx (Renal transplantasyon) son dönem böbrek yetersizliğinin en iyi tedavi
yöntemlerinden biridir. Postoperatif erken dönemde en önemli durum böbreğin
çalışmasıdır. Hastaya, immünosüpresiflerin yanı sıra çıkardığı idrara göre parenteral
uygun sıvı verilir. Böbrek fonksiyonlarının yakından takibi gerekir. Günümüzde akut
böbrek yetersizliğinin tanısında BUN (kan üre azotu) - kreatinin artışına bakılmaktadır.
Ancak, BUN kreatinin yükselinceye kadar böbrekte önemli hasarlarlara neden olabilir
ve bunu fark edip tedbir almazsak geri dönüşümsüz tablolar ortaya çıkabilir. Sistatin
(Cystatine) C, NGAL (neutrophil gelatinase associated lipocalin) gibi hassas testler
geliştirilmiştir. Elektrolit dengesizlikleri düzeltilmezse önemli morbidite ve mortaliteye
neden olur. Hemoglobin, lokosit ve trombositlerde azalma önemli bulgulardır. RTx
hastalarında enfeksiyon sık gelişir. Kültür ve serolojik test sonuçlarının en kısa
zamanda rapor edilmesi gerekir. İlaç düzeylerinin uygun seviyede mi yoksa toksik
düzeyde mi olduğunu anlamak için ilaç düzeyleri sık sık ölçülmelidir. BUN, kreatinin,
AST (Aspartat transaminaz), ALT (Alanin transaminaz), bilirubin, Na, K, Ca, P, tam
kan sayımı, proteinüri ve ilaç düzeyleri takip edilir. Verilecek imünosüpressif çeşidi,
dozu, kan düzeyi, tam kan sayımı, eşlik eden hastalıklar ve biyokimyasal testlere göre
kişiselleştirilir. Lipit bozuklukları ve posttransplant lenfoproliferatif hastalık ve bazı
kanser türlerinin izlenmelidir. Akut-kronik rejeksiyon, eski hastalığın tekrarlaması,
hipertansiyon ve immünosüpressiflerin nefrotoksisitesinin tanısında böbrek
biyopsisi altın standarttır. Bu tanılar için böbrek biyopsisi dışında kolay bir yöntem
geliştirilememiştir. microRNA ile yapılan testler henüz yaygın kabul görmemiştir.
Anahtar Kelimeler: Renal transplantation, Klinik takip
CLINICAL FOLLOW UP IN RENAL TRANSPLANT RECIPIENTS
Saime PAYDAŞ
Department of Nephrology, School of Medicine, Cukurova Unıversity, Adana
Renal transplantation (RTx) is one of the best treatment for end stage renal disease. In
early postoperative period the most important point is working of the kidney. Parenteral
fluid replacement according to the urine output, in addition to the immusuppressive
treatments are began. Follow up of the kidney functions is necessary. Nowadays for the
diagnosis of acute renal failure two important parameters are blood urine nitrogen and
creatinine. Important renal injury may occur before the increase of BUN and creatinine
Early intervention will prevent the persistent renal dysfunction in case of ARF. For
this reason more sensitive tests such as cystatinC, NGAL etc have been developed.
Electrolyte imbalances must be corrected immediately. The drops in hemoglobin,
leucocyte, thrombocytes are important finding. Infection commonly developes in
RTx recipients. Results of serological and culture should be reported rapidly as soon
as possible. Drug levels should be follow up for diagnosis of target levels and toxic
levels. Proteinuria, BUN, Cr, AST, ALT, bilirubine, Na, K, Ca, P, CBC, serum drug
levels must be monitored serially. The type and dosage of immunosuppressives are
individualized according to blood levels of these drugs, CBC, accompanying diseases
and biochemical tests. Lipid disorders, posttransplant lymphoproliferative disorders
and some cancers must be monitored. Renal biopsy is gold standart for diagnosis of
acute/chronic rejection, recurrence of original disease, nephrotoxicity. Unfortunatly
more simple method other than renal biopsy has not been accepted for diagnosis of
these problems. Novel tests using microRNA have not been widely accepted.
CONTENTS
ABSTRACTS OF INVITED LECTURES
Turk J Biochem, 2011; 36 (S2)
http://www.TurkJBiochem.com