Download PDF: Beeldschermkinderen - Kijkwijzer

62 Beeldschermkinderen
onderzoek wordt op een moment in de tijd zowel het kijkgedrag als de
agressie van kinderen onderzocht. Om een causaal verband tussen kijkfrequentie
en agressief gedrag vast te stellen, is het een voorwaarde dat de
kijkfrequentie eerder in de tijd optreedt dan het agressieve gedrag.
Causaal-correlationeel onderzoek
Dit zogenoemde ‘kip-en-ei’-probleem van correlationeel onderzoek kan
worden ondervangen met causaal-correlationeel ofwel longitudinaal
onderzoek. In dit type onderzoek gaan onderzoekers ook op pad om de
kijkfrequentie en het agressieve gedrag van kinderen te meten. Het verschil
met correlationeel onderzoek is echter dat zij na een of meer jaren
terugkeren om dezelfde metingen opnieuw uit te voeren. Omdat zowel
de kijkfrequentie als het agressieve gedrag nu op meerdere tijdstippen
worden vastgesteld, kan onderzocht worden of kijkfrequentie de oorzaak
is van een toename in agressief gedrag of dat het agressieve gedrag van
kinderen hun mediakeuze bepaalt.
Eron, Huesmann en collega’s (1972) hebben als eersten de invloed tussen
televisiegeweld en agressief gedrag causaal-correlationeel onderzocht.
Zij hebben bij een groep achtjarige kinderen vastgesteld hoe graag
ze naar televisiegeweld keken en hoe agressief ze waren. Tien jaar later,
toen de kinderen achttien waren, hebben ze dit opnieuw vastgesteld. Uit
de studie bleek dat het kijken naar geweldfilms op achtjarige leeftijd tot
agressief gedrag op achttienjarige leeftijd leidde. Van een omgekeerd verband
was geen sprake: Het agressieve gedrag op achtjarige leeftijd leidde
dus niet tot een toename van het kijken naar geweldprogramma’s op
achttienjarige leeftijd. Met andere woorden, in deze studie leek het kijken
naar geweldprogramma’s de oorzaak, en agressief gedrag het gevolg.
Andere, meer recente voorbeelden van causaal-correlationele studies
zijn die van Huesman en collega’s (2003) en die van Johnson en collega’s
(2002). In de studie van Huesmann werden twee groepen kinderen twee
keer ondervraagd, een keer toen ze 6 en 8 jaar waren, en de tweede keer
toen ze 21 en 23 jaar waren. Opnieuw werd een significante positieve correlatie
gevonden tussen het kijken naar televisiegeweld in de kindertijd
en agressief gedrag op latere leeftijd. Ook in de studie van Johnson en
collega’s, die in 2003 in het beroemde wetenschappelijke tijdschrift Science
is gepubliceerd, werd een gelijksoortig positief verband gevonden
tussen mediageweld en agressie.