Download PDF: Beeldschermkinderen - Kijkwijzer

68 Beeldschermkinderen
woorden en de andere helft uit niet-agressieve woorden. De studenten
die de geweldfilm hadden gezien, hadden alleen bij de agressieve woorden
een snellere reactietijd dan de studenten die de geweldloze film hadden
gezien. Volgens Bushman (1998) komt dat omdat de geweldfilm bij
de studenten bepaalde gewelddadige geheugenelementen tijdelijk meer
toegankelijk had gemaakt.
De opwindingstheorie
De opwindingstheorie neemt aan dat het kijken naar geweld kinderen in
een staat van fysieke opwinding brengt. Deze opwinding, in de Angelsaksische
literatuur arousal genoemd, is een zuiver lichamelijke reactie,
waarbij onder andere de ademhaling en hartslag versnellen, de bloedsuikerspiegel
verhoogt en de zweetklierwerking toeneemt. Dit soort opwinding
vindt niet alleen plaats bij het zien van geweldprogramma’s, 11 maar
ook bij het zien van angstaanjagende, spannende of seksueel opwindende
programma’s. 12 Wat betreft geweldprogramma’s gaat de opwindingsverhogende
werking vooral op wanneer het geweld wordt gecombineerd met
veel actie, harde muziek en snelle beeldwisselingen.
Het uitgangspunt van de opwindingstheorie is dat de lichamelijke opwinding
die een opzwepend geweldprogramma kan veroorzaken, na afloop
van de film nog niet is weggeëbd. De opwinding werkt als een soort
energizer voor het gedrag na de film. Het gedrag van kinderen wordt dus
niet gestuurd, maar alleen geïntensiveerd. Door de verhoogde fysieke opwinding
die bepaalde typen geweldprogramma’s veroorzaken, kunnen
kinderen druk en onrustig blijven en dit kan zich uiten in hun spel en
omgang met andere kinderen. De meta-analyse van Paik en Comstock
(1994) toont inderdaad aan dat mediageweld dat fysieke opwinding oproept,
agressieverhogend werkt.
De gewenningstheorie
De gewenningstheorie stelt dat kinderen die veel mediageweld zien hieraan
wennen, waardoor hun remmen om zelf agressief gedrag te vertonen
worden verlaagd. Een belangrijk principe in deze theorie is dat de
impact van een mediastimulus vermindert bij herhaalde blootstelling.
Toeschouwers raken gewend aan voortdurende onaangename gebeurtenissen.
Ze gaan er op den duur niet alleen minder onder lijden, maar ook