Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

व हंदू पिरषदेचे हे यासपीठ मोठे भायवान हटले पाहजे. कारण अनेक ूकारची कामे संघाया
आण ौीगुजींया ूेरणेने देशात उभी झाली पण कायाची ूेरणाश आण चैतयमूत या नायाने
ौीगुजी सदेह वावरले असतील तर ते या व हंदू पिरषदेया यासपीठावरच! आण ते देखल एक
नेता व उपदेशक हणून नहे तर वनॆ कायकता या नायाने .सांदपनी आौमातील बैठकत
सगळयांया सोयी-गैरसोयीकडे यांनी जातीने ल पुरवले .अितशय आदराने व मोठेपणा देऊन
िनमंऽतांना वागवले .ूयागला समारोपाया भाषणात ूारंभीच यांनी ःवत :संबधी जे उ-गार
काढले, यामुळे देश - वदेशांतील सहॐावधी ौोते ग-गद होऊन गेले .ौीगुजी हणाले, “वासतवक
मी येथे येऊन काह बोलयाचे ूयोजन नहते .पण सुमारे दोन महयांपूव ौीमत ्ारकापीठाधीर
जग-गु ौी शंकराचाय महाराजांनी मी येथे येऊन बोलले पाहजे, अशी आा दली .याच वेळ
यांची मा मागून मी हटले होते क, येथे मंडपात झाडलोट करणे हेच माझे खरे काम .मी तेच
काम करत राहन .कारण मी एक ःवयंसेवक आहे .याहन ू काह करणे ह धृता होईल .परंतु
ौीशंकराचाय महाराजांया आेचे पालन करयाखेरज गयंतर नसयामुळे मी आपणा सव
सजनांया सेवेसाठ येथे उभा राहलो आहे.” या उ-गारांनी कोणाला पांडवांया राजसूय यात
पऽावळ काढणा या आण भारतीय युदात अजुनाया घोडयांना खरारा करणा या ‘माधवा’ ची
आठवण झाली असेल, तर यात नवल कोणते या पिरषदेया सा या यवःथेवर तर ौीगुजींचे ल
होतेच, पण एकाच यासपीठावर या जग-गुं ना, धमाचायाना, संतांना आण महंतांना ूयपूवक
आणले, यांयात सामंजःय राखून कोणीह नाराज होणार नाह याची अतोनात दता बाळगताना ते
दसत होते .एखाा ूावर कं वा ठरावावर थोडासाह मतभेद उपन झायास ौीगुजी अयंत
वनयपूवक समवय िनमाण करत .धमपीठांया मूधय आचायाया उपदेशावर यथोिचत भांय
कन िभन मतांतील समानतेचे अंत:ःथ सूऽ उलगडन ू दाखवीत .ौीगुजींया या दतेमुळे,
आजवीपणामुळे, पिरषदेला एक वधायक दशा लाभली .युगानुकू ल धमवचारांवर एकमताने
मातेचा िशका मारला गेला, हे सववदत आहे .अय कोणी पुष हे अवघड काम क शकला असता
क नाह, याची शंकाच आहे .जगभर वखुरलेया, आमवःमृत आण िनंूभ जीवन जगत
असलेया, हंदू धमाचे जमःथान असलेया भारताकडन ू आधार आण मागदशन यांना दघकाळ
वंिचत होऊन गेलेया परदेशीय तसेच हनगंडाने मासलेया भारतवासी हंदतू एक तेजःवी पिरवतन
घडवून आणयाची उकट तळमळ जर ौीगुजींया ठायी नसती व या ईर कायात आपले ‘मी’ पण
जर यांनी िन:शेष वलीन कन टाकले नसते, तर हे ूयागचे संमेलन एवढे अपूव यश संपादन करतेच
ना .‘ौीगुजी
- समम दशन’ मंथाया ५ या खंडाला िलहलेया ूःतावनेत इंदरचे ू कै .पं .
रामनारायणजी शाी यांनी ौीगुजींया या भूिमके चे मोठे यथाथ िचऽण के ले आहे.
व हंदू पिरषदेची ःथापना ह एक युगकार घटना आहे. पिरषद हणजे एक ूकारे संघाया
अवतारकायाचे पिरणामकारक आण वयापी ूःतुतीकरण (ूोजेशन) होय, असे हणता येईल.
या कोणाला हंदू पुनथानासाठ भारतात वा भारताबाहेर कोणतेह छोटेमोठे काम करावयाचे
असेल, यायसाठ वैक हंदू परंपरेचे सूऽ महण कन काम करयास अमयाद वाव पिरषदेने
उपलध कन दला. संघायाच पदतीने पिरषदेचे काम चालले पाहजे, असा आमह नहता.
पिरषदेने कोणते काम हाती यावे, यासंबंधी काह मागदशन ौीगुजींया ूयाग येथील भाषणात
आहे. सूऽपाने याचे सार पुढलूमाणे सांगता येईल :
१४२