Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

ु
“इतर या राजनैितक व आिथक यवःथा कं वा पदती दसतात, यांचा याच िनकषावर
वचार के ला पाहजे, राजकय अथवा आिथक कोणतीह यवःथा असो, समाजजीवनाया मूल
रचनेचा हाच एकमेव समथ आधार आहे. आपण हा मूलभूत िसदांत सोडला, तो वसन इकडेितकडे
भटकलो याचे पिरणाम आपयासमोर आहेत. रोज आपयाला दसते क, दािरिय चोहकडे
पसरलेले आहे. काह लोक ॅमाने या दैयाचे आण दािरियाचे खापर हंदू जीवनपदतीवर फोडतात.
परंतु हे खरे नाह. सय हे आहे क, हंदू जीवनपदतीया िसदांतांना आपण वसरयामुळे हे घडून
आले आहे. ते िसदांत आचरणात न आणयामुळे ह दु:ःथती आहे. ःपशाःपश आद या अिन
गोी आपयाला दसतात, या हंदू जीवनपदतीचा पिरणाम आहे, असे हणणे चूक आहे. हंदू
जीवनपदतीचा िसदांत वसरयाचा व या िसदांतानुसारच आचरण करणे सोडन ू देयाचा हा
पिरणाम आहे.”
समाजयवःथेचा वचार बुदमंतांमिधल चचचा आण वादववादाचा वषय आहे. संघाचे
हणजेच हंदंचे ू या बाबतीत काय हणणे आहे, हे गुजींनी या वगात कायकयासमोर सांिगतले. ते
हणाले, “याला आधुिनक जीवन हणतात, ते जगातया काह देशांमये आपयाला ूय दसून
येते. हे जीवन सुखपूण आहे, असे मानले जाते. या जीवनूबयेकडे पाहले तर आपयाला काह गोी
ःपपणे दसतात. पहली गो ह क, या सुखमयतेया मागे एक सतत ःपधा आहे. सुखोपभोगाची
साधने िमळवयाकिरता ते लोक एकमेकांशी ःपधा करत आहेत. दसर ु गो अशी दसून येते क,
यांना ‘परिमिसह सोसायट’ हवी आहे. हणजे कु णावर कसलेच बंधन नको आहे. अनेकांना असे
वाटते क, हे उनत समाजाचे लण आहे. परंतु, आपण हे ओळखले पाहजे क, ‘परिमिसह’
वचारधारणेत ‘समाज’ नावाची वःतूच समा होते. उरते ती फ ‘कॉशॅट िथअर.’ यला
आपया जीवनात ‘परिमिसहनेस’ हणजे ःवछंदता ूा हावी, कोणी यात बाधा उपन क
नये यासाठ ती करार करल. या करारामुळे मनुंयाचे सामुहककरण घडन ू येते. ‘समाज’ हणजे
काय तर यंनी के लेया करारांचा पिरणाम!
या कराराबरोबर चालणार दसर ु गो हणजे ःपधा, काह लोक असे हणतात क, िनरोगी
ःपधमुळे ूगती होते. परंतू मला असे वाटते क, ःपधा िनरोगी राहू शकत नाह. सुवातीला ःपधत
थोडासा चांगुलपणा आढळला, तर लवकरच तीत बघाड उपन होतो. िनरोगी ःपधा ःवत:ला चांगले
करयाची ूेरणा देते, असे हणतात. परंतु, ःपधा सु झायाबरोबर ःवत:ला चांगले बनवयापेा
दस या ु
ला वाईट करयाचा वचार सु होतो. ःवत: उं च होयापेा दस याला खाली ओढयाची ःपधा
लागते. ःपधा शेवट परःपर-संघषात पिरणत होते. आज जगात जे नाना ूकारचे संघष चालू आहेत,
ते ःपधामूलक आहेत. दस ु याचे सुख न कन ःवत: समृद होयाची इछा, हेच या संघषाचे मूळ
कारण आहे. पााय देशात ूचिलत असलेया ‘परिमिसहनेस’ आण ‘कॉपटशन’ यांनी मनुंय
सुखी होणे असंभवनीय आहे.
“हणून याबाबतीत मुळाशी जाऊन वचार के ला पाहजे. तो वचार असा क, मनुंयजीवनाचे
लआय कोणते चैनबाजी, ऐषआराम करणे, हे मनुंयजीवनाचे लआय आहे काय साधारणत: सवाचे
एकमत आहे क, सुखाची ूाी हे मनुंयाचे लआय आहे. सुख ीण झाले, तर ते दु:खाचे कारण बनते.
हणून मानवाची ःवाभावक इछा आहे क, सुख िचरंतन असावे. असे सुखी जीवन याला िमळावे
१६३