Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji
Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji
Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
जीवनात राहन ू , जगरहाटचा सारा याप सहन कन, तसेच सव कतये ठक ूकारे पार पाडत<br />
आपया रोमरोमांत संयःत वृी बाणवयाचा ूय मी आता करत आहे. मी आता हमायात<br />
जाणार नाह. हमालय ःवत:च मायाकडे येईल. याची शांत नीरवता मायाच अंतरात राहल. ती<br />
नीरव शांतता िमळवयासाठ अयऽ कोठे जायाची गरज नाह.''<br />
हे जे िनत वळण यांया जीवनवषयक वचारांनी घेतले, तदनुसारच यांचे संपूण<br />
संघजीवन यतीत झाले. अंतगत संघषाचे काह ूसंग पुहा आलेच नाहत, असे नहे. पण जो माग<br />
अंगीकारला यापासून ते कधीह ढळले नाहत. मिासमधील संशोधन पिरःथितवशात ्अधवट सोडन ू<br />
ते नागपूरला आले आण योगायोग असा क या काशी हंदू ववायात यांनी चार वष िशण<br />
घेतले ितथेच ूाणशााचे ूायापक हणून लवकरच यांना बोलावणे आले. १९३० मये ौी.<br />
माधवराव गोळवलकर पुहा आपया आवडया ववायात ूायापक या नायाने दाखल झाले.<br />
येथील उणापुरा तीन वषाचा काल माधवरावांया जीवनात अतीव महवाचा आण यांया<br />
भवतयाचे िनधारण करणारा मानावा लागतो. पहली उलेखनीय गो हणजे या 'गुजी' या<br />
नावाने ते पुढे जमभर ओळखले गेले, ते नाव अथवा उपाधी यांना ूायापक हणून काशीला<br />
आयानंतरच यांया वायानी ूथम बहाल के ली. तण माधवराव ूाणशााचे ूायापक असले<br />
तर दांडगे वाचन आण ववध वषयांचा अयास यांमुळे गणत, इंमजी, अथशा, तवान अशा<br />
कोणयाह शाखेया वायाना ते सहज मागदशन क शकत. आवँयकता पडयास ःवत: अयास<br />
कन पदयुर अयासबमांया वायाया अडचणी िनवारयास कं टाळत नसत. यांना<br />
िमळणारा पगारह गरजू वायाना साहाय करणे, मंथ वकत घेणे व सकायाला उेजन देणे यांत<br />
के हाच उडन ू जाई. पण या मनिमळाऊ, साहायतपर वृीमुळे िमऽ व छाऽ या दोघांतह ते अितशय<br />
ूय झाले. यांयासंबंधी आदर िनमाण झाला. या ःनेहादरापोटच काह वाथ यांना 'गुजी' हणू<br />
लागले. माधवराव गोळवलकर यांचे 'गुज' हेच नाव पुढे तेसंघात आयावर ढ झाले, देशभर मायता<br />
पावले, यांची दाढ आण जटा यांची कहाणी वेगळ व नंतरची आहे. 'गुजी' या यांया उपाधीशी<br />
'बुवा' या कपनेचा दरावयानेह ु संबंध नाह. यांचा कधी मठ नहता क संूदाय नहता. यांना ह<br />
उपाधी लाभली ती काशी वापीठात यांनी जो ःनेहादर आपया अययन-अयापन ेऽातील<br />
गुणवेने संपादन के ला, याचे ूतीक हणून.<br />
दसर ु गो हणजे याच तीन वषाया काळात माधवरावांचा आता यांना आपणह ौीगुजी<br />
हणावयास ूयवाय नाह - राीय ःवयंसेवक संघाशी ूय पिरचय झाला व संघाया<br />
ःवयंसेवकांनी यांयाशी जवळक साधयाचा ूय के ला. १९२८ या सुमारास नागपुरहन ू काशीला<br />
िशणाथ गेलेया ौी. भयाजी दाणी ूभृती युवकांनी तेथे लवकरच राीय ःवयंसेवक संघाची शाखा<br />
सु के ली. ूायापक या नायाने ौी. माधवराव गोळवलकर काशीला आले तेहा यांया गुणांचा लाभ<br />
कन घेयासाठ ौी. भयाजी दाणी यांनी वशेष ूय के ला व संघशाखेवर ौीगुजी अधूनमधून येऊ<br />
लागले. ह मंडळ अयासात माधवरावांची मदत मोकळेपणाने घेत, सहलीत यांची भाषणे योजीत<br />
आण ते जणू काशी वापीठातील संघशाखेचे पालक व चालक असयाूमाणे यांयासंबंधी आदर<br />
दाखवीत. ौी. भयाजींशी ौीगुजींचे फार िनकटचे संबंध जडले. आण भयाजी वापीठातील<br />
िशण पूण क शकले, याचे पुंकळसे ौेय ौीगुजींकडेच जाते. ौी. माधवराव गोळवलकर यांचे<br />
'ौीगुजी' हे नाव ढ करयात भयाजी दाणी काह काळ संघाचे सरकायवाह होते. काशीला<br />
१४