Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

फडके ल .ःवामी ववेकानंदांसारया महापुषांनी सव जगात संचार कन असे हटले होते क
जगाया मःतकावर आमचा वज उं च फडके ल .तो दवस दरू नाह यात काहच शंका नाह.”
यानंतरया काळात गुजरात, महारा, आसाम, कनाटक वगैरे रायांत व हंदू पिरषदेची ूादेिशक
संमेलने झाली आण ौीगुजी यात सहभागी झाले. आसामात जोरहट येथे माच १९७० मये जे
महासंमेलन झाले, यातील महला वभागाया कायबमासाठ नागूदेशातील राणी गुडािलयो या
उपःथत होया. मातृशने हंदू समाजाला याचे संःकारधन देयासाठ कशाूकारे ूयशील
हावे, याबल फार चांगले मागदशन ौीगुजींनी या अिधवेशनात के ले. मुय संमेलनात ौीगुजींचे
झोलेले भाषण या पूवर ूदेशातील (आज आसाम, मेघालय, िमझोरम, नागालँड, मणपुर, ऽपुरा व
अणाचल यांचा समावेश असलेले एकू ण ेऽ) आगामी अशुभ घटनांची सूचना देणारे होते. तसेच या
भागातील हंदंनी ू कशा ूकारे पावले उचलून संकटांना ूितकार करावा, हेह यांनी सांिगतले. मुःलम
घुसखोराचे संकट वाढते आहे व आसामला मुःलम बहसयेचा ु ूांत बनवयाचा कट िशजत आहे
असा इशारा देउन क िातील एक मुःलम मतानुयायी गृहःथाची या घुसखोरला फु स असयाचा आरोप
ौीगुजींनी यावेळ के ला होता. संमेलनात ‘मेघालय’ या यावेळ नयानेच िनमाण करयात
आलेया ‘भःती’ रायामुळे ओढवणा या संभाय आपीबलह ते बोलले .मेघालय िनमाण क
नका, असा सला ौीगुजींनी भारत सरकारला दला होता .पण कोणाया तर दबावाखाली येऊन हे
राय िनमाण झाले .या रायाचा अनुभव ौीगुजींनी भाकत के याूमाणेच आला.
हंदंनी ू या संकटाला तड कसे ावे हे सांगताना काह ठोस माग ौीगुजींनी सांिगतले : (१) जनगणनेत
इःलाम मतानुयायी यांची संया फु गवून सांगतात. तसे होणार नाह, हे पाहावे आण ूयेक हंदने ू
हंदू हणूनच कटााने आपली नद करावी. शायबल, विश पंथ अथवा पहाड जात या नावाने नद
क नये. (२) मेघायातील पहाड व वय ेऽांत राहणा या सव हंदंनी ू एकऽत येऊन आपले नेतृव
िनमाण करावे. आमयात फु ट पाडन ू अपसंय भन समाज वरचढ ठेवयाचे आण मोठा
करयाचे जे कारःथान आहे याया ठक या ठक या उडवून या ूदेशाची सूऽे पुहा आपण आपया
हाती घेतली पाहजेत. कठण पिरःथतीचा िनरास सूऽबद हंदू एकतेवर अवलंबून आहे. (३) व
हंदू पिरषदेया योजनेतून एका यने एक खेडे िनवडावे व तेथे िनय जाऊन साहाय, िशण,
धमजागृती, इयाद कामे िचकाटने करावी. लोकांबरोबरच जेवणखाण करावे. शुद दयाने लोकांत
िमळून-िमसळून जावे. (४) समाजाया ौे जीवनासाठ धनाचा सदपयोग ु करयाचा िनधार असावा.
अशा ूकारे सवकष ूय झायास अहदू श पराःत होऊन भारतमातेचे एक सबल अंग या नायाने
आपला हा ूदेश समथपणे उभा राहू शके ल, असा वास ौीगुजींनी य के ला. या कामाची हच
दशा राहलेली आहे व कायाचे काह सुपिरणाम आज ूय दसत आहेत.
व हंदू पिरषदेया समावेशक यासपीठाचा उपयोग हंदू समाजातील िनरिनराळया गटांत वाढलेला
दरा ु वा दरू कप ःनेहमय समरसतेची भावना जागवयात होताना दसला क ौीगुजींना मोठा
आनंद होत असे. एकदा दणांचल ूचारक व संघाचे सह-सरकायवाह ौी. यादवराव जोशी यांना असा
ू वचारयात आला क, “ौीगुजी ३३ वष संघाचे सरसंघचालक होते .या यांया कायकालात
यांना िनरितशय आनंद झायाचा एखादा ूसंग सांगू शकाल का”
यावर यादवरावांनी तकाळ उर दले क, १९६९ साली उडपी येथे कनाटक ूदेश व हंदू पिरषदेचे
दोने दवसांचे संमेलन झाले होते. या संमेलनात सव धमाचायानी धमशाांत अःपृँयतेचे मुळह
१४४