Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

१२. गोहयावरोधी अिभयान
१९५२ या सटबर महयात नागपूर येथे रा. ःव. संघाया अखल भारतीय ूितिनधी
सभेची बैठक झाली आण या बैठकतील एका ठरावाने संघापुढे एक वशाल रायापी अिभयान तडस
नेयाचे काम उभे ठाकले. हा ठराव होता गोवधबंदवषयक. यासंबंधी या ूकरणात जरा वःताराने
माहती ावयाची आहे. पण तपूव बैठकतील आणखी एक ठराव आण ौीगुजींया महवपूण
सहभागाने संपन झालेला पुयातील एक ऐितहािसक कायबम यासंबंधी थोडे िलहावयास हवे.
अ.भा. ूितिनधी सभेचा दसरा ु ूमुख ठराव 'ःवदेशी' संबंधी होता. परदेशी रायकत देशातून
िनघून गेयानंतर सुमारे ५ वषानी ःवदेशीसंबंधीचा ठराव संघाने करयाचे कारण काय, असा ू
अनेकांया मनात येणे ःवाभावक आहे. यावेळह हा ू उपःथत झाला असावा. के वळ संघाचाच
वचार के यास ूथमपासून संघ ःवदेशीचा कडवा पुरःकता होता. काँमेस पानेह महामाजींया
नेतृवाखाली ःवदेशीचे ोत ःवीकारले होते. टळक युगात तर ःवातंय आंदोलनाया चतु:सूऽीत
ःवदेशीला ःथान होते. डॉटर हेडगेवार यांनी संघाया वचारांपासून तो आचारापयत ःवदेशी 'ःपिरट'
चाच आवंकार के ला होता. संघाचा रावचार ःवदेशी, वज ःवदेशी, उसव ःवदेशी, संघाचे
शारिरक िशण ःवदेशी, याची ूाथना ःवदेशी आण याची माणसे जोडयाची व संःकािरत
करयाची सगळ ूणालीह ःवदेशीच. डॉटरांचा या बाबतीत फार कटा होता. परदेशी कापडाचे व
यांनी कधी पिरधान के ले नाह क आयात वचारूणालीया आहार ते कधी गेले नाहत. आपया
कायाला पोषक ठरणा या इंमजी पदतींचा ःवीकार तापुरता करयात ते कचरले नाहत, पण यात
यूनगंड वा मानिसक गुलामीचा अंशह कधी नहता. पुढे तर इंमजी आा, पााय पदतीचा घोष-
वभाग वगैरची जागाह ःवदेशी पदतींनीच घेतली. ौीगुजींनी ःवदेशी वचारांचा संःकार ःवतंऽ
राजीवनाया संदभात अिधक ठोसपणे ःवयंसेवकांवर के ला. पण सभोवारया वातावरणातून माऽ
ःवदेशीचा आमह ःवातंयानंतर झपाटयाने लु होत चालला होता. ःवदेशीचा अितरेक आण व
भासणारा आमह नसावा हे ौीगुजींनाह माय होते. वाळुचे घडयाळ गळयात बांधून हंडणे अयवहाय
आहे, असे यांनी ःपपणे हटले आहे. परंतु याचा अथ आपला पीळ सैल हावा असा नाह.
ःवदेशीया ठरावाची भूिमका सांगताना ौीगुजी हणाले, ''ःवातंयूाीपूव वदेशी शासकांसंबधी
घृणा असयामुळे लोकांना ःवदेशी वःतूचे सहज आकषण वाटत असे. पण इंमज गेयावर वदेशी
वःतूंचा वापर एकदम वाढला कारण पूवची ःवदेशी भावना हणजे इंमज-वरोधाचेच एक ःवप होते.
वशुद आण भावामक राूेमाचा आधार या ःवदेशीया ूेमाला नहता.'' संघाया ठरावात
ःवयंसेवकांना जागृत राहन ू लोकांत ःवदेशीया भावनेचा ूसार करयास सांगयात आले आहे. तसेच
ःवत: ःवदेशीचे ढ ोत यावे आण लोकांनाह तसे करयास ूवृ करावे, असा आदेश ःवयंसेवकांना
देयात आला आहे. ःवदेशीचे ूेम हा रााचा ःथायीभाव असला पाहजे, असे ौीगुजी हणत.
लहानसहान गोींतह हा भाव य हावा अशी यांची अपेा असे. ववाहसमारंभाचा परदेशी थाट
यांना आवडत नसे. नवरा मुलगा जर भारतीय पोषाखात लनाला उभा न राहता सूट, बूट आण टाय
लावून उभा राहणारा असेल, तर ते अशा लनाला जायाचेह टाळत असत. एकदा तर लनमंडपातील
सगळे नखिशखांत वदेशी वातावरण पाहन ू ते तसेच िनघून गेयाचेह उदाहरण घडले आहे.
लनपऽका वा अिभनंदन संदेश यांतील इंमजीचा अनाठायी वापर देखील यांना चत नसे. मानिसक
८३