Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

क, जे कधी समाच होणार नाह. िचरंतन सुखाची ह इछाच मनुंयाला ओढत असते. आपले खरे
ःवप ओळखून उम, आनंदपूण, िचरंतन जीवन िमळवयाकिरता तो ूयशील असतो.
“मनुंय शररधार असयामुळे, शरराया गरजांची पूत याला करावीच लागते. या
गरजांमयेच अनेक ूकारचे उपभोग येतात. या उपभोगांना अमाय कन अथवा गरजांमयेच
अनेक ूकारचे उपभोग येतात. या उपभोगांना अमाय कन अथवा ितरःकान जगात चालायचे
नाह, हणून वचारवंत पुषांनी हटले आहे क, शरर व मन यांया उपभोगूवृींना अमाय
करयाची आवँयकता नाह. इ हेच आहे क, या ूवृींचे समाधान करयातच माणसाने ःवत:ला
बुडवून घेऊ नये.
“सवाचे लआय सुखी होणे आहे. जगात कोणीच असे नसेल क, याला सुख नको आहे. तसेच
दवस-दोन दवस टकणारे णभंगुर सुख कोणालाच नको असते. ूयेक जीव ःथर सुखाची कामना
करतो. दस या ु शदांत सांगावयाचे हणजे याला सुखाया अमरवाची इछा असते. सवाना अशी
इछा असते, परंतू िचरंतन सुख हणजे काय हे समजयाची योयता माऽ सवाया ठकाणी नसते.
आपया इंियांया या वासना असतात, या पूण करयात खरे सुख आहे, असे समजून ूाणी या
पूण करयाया मागे धावत असतात. मनुंय सव ूायांत वचारशील ूाणी आहे. तो इंियांचे चोचले
पुरवयाकिरता इतर ूायांपेाह वेगवेगळे ूय करत असतो. याचा पहला ूय तर इतर
ूायांसारखा असतो. हणजे इंियांची तृी साधयाचाच तो ूय करतो. परमेराने इंियांची
रचनाच अशी के ली आहे क, ती बाहेर धावत असतात, यामुळे, आत वळून खरे सुख बघयाची यांची
तयार नसते, परंतु, वचार के यानंतर असे दसून येईल क, सव इंियजय सुखे दु:खात असतात.
तेहा माणूस वचार करतो क, याअथ मायामये िचरंतन शात सुखाची इछा आहे, याअथ ते
कु ठे ना कु ठे असलेच पाहले. ते बाहेर नसेल, तर आत ते असेल काय, असा ू याया ठकाणी
उपन होतो. तो बघतो क, चैनीया या वःतू आहेत, यांयापासून सुख िमळते. उपभोगाची
इछा तृ होते. परंतू नंतर यालाच आढळून येते क, ह तृी णक, अपकािलक होती. उपभोग
जसजसा करत जावे, तसतशी यांची अिभलाषा वाढत जाते आण जेथे अिभलाषा आहे, कामना आहे,
तेथे सुख कु ठले मग तो पुहा वचार क लागतो क, अिभलाषांया तृीपासूनह सुख िमळत नाह,
तर ते सुख कु ठे आहे
“या संबंधात भारतीय वचारवंतांचे मत असे आहे क, सुख आपया आतच आहे. बा वःतूंत
सुख नाह. या सुखाया िनिममाऽ आहेत, ते सुख ूा कन घेयासाठ काय के ले पाहजे
आपया पुवजांनी गंभीर िचंतन आण आमानुभव यांया आधारे काह मागदशक गोी सांिगतया
आहेत. यांनी एक पक गो सांिगतली क, जे मन अःवःथ आण अःथर आहे, याला कधीच
सुखाचा अनुभव येणार नाह. याकिरता मन शांत हवे. मनावर जे नाना ूकारचे तरंग उठतात, ते उठू
देता कामा नये. पायावर तरंग उठू लागले हणजे यात काहच दसत नाह. आपला चेहरासुदा
दसत नाह. तरंग थांबले क, पाणी ःथर होते आण यातले मग सव काह दसू लागते. असेच
मनाचेह आहे. मन ःथर असेल, तर आपले मूळ ःवप दसू शकते. मन अःथर असेल तर सुखाची
अनुभूती असंभव आहे. हणून मन ूथम शांत करणे जर आहे. आपया पूवजांनी ःवत:या
अनुभवाया आधारावर हा िनंकष काढलेला आहे.
१६४