Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

गुलामीपायी होणा या अंधळया परानुकरणाची यांना चीड असे. परदेशातील ी-सौदयाया ःपधाचे
अनुकरण कन 'िमस-इंडया' ची िनवड होऊ लागली तेहा आपली नापसंती य करताना ते हणाले
होते. "We really miss India in this whole affair." सामाजक जवंतपणा, उसाह,
एकमेकांवरल वास, ूेम आण आनंद इयाद गुणांचा पिरपोष परदेशात काह काळ राहन ू
परतणारांनी येथेह करावा. अशी माऽ यांची अपेा असे.
ौीगुजींना हंदू समाजावर होणा या पााय उपभोगवाद आण वासनातृीमागे धावयास
िशकवणा या जीवनशैलीचे आबमण अगद नकोसे वाटे. ःवव वसन अशी मानिसक गुलामी
हंदंनी ू ःवीका नये, अशी यांची भावना होती. हणून हंदू जीवनपदतीचा आमह ते धरत. खाणे-
पणे, सणसमारंभ, वेषभूषा, बोलणेचालणे इयाद सव बाबतीत ःवदेशी वळणाचा आमह यांनी
कतीदा तर य के ला. या आमहपणावर आेप घेणारांना यांची उरेह बरेचदा अगद ितखट
असत. संघषाचा ूसंग आयास धोतर सावरता सावरताच पुरेवाट होईल असा आेप घेणारांना ते
ःपपणे सांगत, ''हे पहा, आह हंदू शांतताूय लोक आहोत. ऊठसुट भांडणे व मारामा या गृहत
धन मग सोयीचा वेश आह ठरवलेला नाह. पण संघषाची वेळ आलीच तर हंदू माणुस कं बर कसून
अनुपम शौय ूकट क शकतो, हे वस नका.''
यांना मनापासुन वाटायचे क कपडयांची, चालीरतींची, भाषेची गुलामी अशोभनीय व
सवःवी अनावँयक मयादेपयत वाढली आहे. मी ःवत: ौीगुजींना फु लपँट घातलेया ःवपात कधी
पाहलेले नाह. पण असे सांगतात क बनारस हंदू वापीठात ूायापक असताना ते फु लपँट वापरत
असत. माऽ, फु लपँटमुळे बसया-उठयाया काहह मयादा ते पडू देत नसत. खुशाल कु ठेह मांड
घालून बसत व इी अथवा धूळ यांची िचंता करत नसत. जेवणाया एका ूसंगाची डॉ. ौी. भा.
वणकर यांनी सांिगतलेली आठवण तर यांया ःवदेशी आण ःवािभमानी वृीवर उम ूकाश
टाकणार आहे. मिास येथे व हंदू पिरषदेया वमाने एक वत ्-पिरषद भरली होती. अनेक
वान व साधुसंत या पिरषदेसाठ एकऽ आले. समारोपाया दवशी सवाचे एकऽ भोजन एक मंगल
कायायात आयोजत के ले होते. भोजनाची तयार नीट झालेली आहे क नाह हे पाहयासाठ
ौीगुजी जरा लवकरच कायायात गेले. यांना दसले क टेबले खुया मांडन ु पााय पदतीने
जेवणाचा थाट के लेला आहे. ौीगुजी अयंत नाराज झाले. यांनी कायायाया यवःथापकांना
वचारले, ''तुमयाकडे पाट नाहत काय'' यवःथापक हणाले, ''अहो, एका वेळ अनेक लनांया
पंगती उठू शकतील इतके पाट आहे.'' ौीगुजींनी सूचना दली, ''मग ह टेबलखुयाची अडगळ बाहेर
टाका व पाट मांडन ू पंगतीची यवःथा करा.'' भराभर माणसे कामाला लागली बसायला पाट,
ताटाखाली पाट, रांगोळया उदबया असा 'हंदू' थाट िसद झाला. संतु होऊन ौीगुजी हणाले,
''आता शोभते खर वत ्-पिरषदेया भोजनाची तयार!''
आपया भारतीय पोशाखामुळे आपली कं मत कमी होईल वा आपला उपहास होईल, असे
हणणारांना यांचे उर असे, ''ूिता कपडयांवर अवलंबून नसते. ती तुमया गुणवेवर आण
सामयावर अवलंबून असते. आपण आपया पदतीचे अनुसरण के यास वदेशीयांत देखील
आपयावषयी आदराचीच भावना िनमाण होते. परकय वेश व चालीरती यांमुळे ूिता िमळते ह
भावना मानिसक गुलामीची आहे.'' या संदभात ौीगुजींनी ूथम एक उदाहरण ःवानुभवाचेच दले. ते
हणाले, ''मी नागपुरला ःकॉटश िमशन यांनी चालवलेया एका कॉलेजात िशकत होतो. संपूणपणे
८४