Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

ूवासात ूयागनजीक झूंसी येथील आौमाचे ूमुख ौी. ूभूद ॄहचार हे ौीगुजींबरोबर होते.
ॄचारजींचा ौीगुजींवर अितशय लोभ होता. यांचा ौीगुजींशी पऽयवहारह असे. अंितम
दवसांत ौीगुजींनी द. ५ मे १९७३ रोजी ॄचारजींना िलहलेले पऽ अयंत दयंगम आहे.
बिनाथनारायणाया या ूवासातच ॄकपाल येथे ौीगुजींनी ःवत:चे ौाद ःवत:याच हातांनी
उरकू न घेतले होते. या ूवासात ौीगुजींया ीने अयंत आनंददायक लाभ हणजे ॄचारजींया
मुखातून यांना भागवत-कथेचा काह भाग ऐकावयास िमळाला होता. कथा ऐकताना यांचे डोळे
ूेमाौूंनी भरुन येत असत, अशी आठवण संघाचे सयाचे सरसंघचालक ौी. रजूभया यांनी नद
कन ठेवली आहे. १९७१ या ऑटोबरमधील महारा ूदेश दौ यात यांनी कोहापूर, तुळजापूर,
जालयाजवळल ौीराम, वेळ येथील घृंणेर इयाद ठकाणी देव-देवतांची दशने घेतली, तर
ःवामी ःवपानंद, ौी. बाबामहाराज आवकर, ौी. नाना महाराज तराणेकर आद सपुषांची भेट
घेतली. ःवामी ःवपानंद यांयाशी झालेया भेटनंतर ौीगुजी अितशय ूसन होते आण यांया
मुखंडमंडलावर कृ ताथतेचे तेज ूकटले होते, असे यावेळ यांया समवेत असलेली मंडळ सांगतात.
महाराातच नहे तर गोयात आण अयऽह अनेक देवःथानांत ते गेले व यातनाम
संतपुषांना ते आवजून भेटले. पाँडचेर येथील अरवंदाौमात जाऊन माताजींचे दशन यांनी १९७२
या माचमये दनांक ११ रोजी घेतले. या दशनाचा अितशय भावपूण उलेख नंतर ौीगुजींनी
के लेला आहे. ह भेट अगद िन:शद होती. एक लणीय धािमक कायबम दनांक २३ माच १९७२
रोजी कानपूरया दनदयाळ ःमारक वायात झाला. ितथे सहा फु ट उं चीया तांयाया व उया
हनुमान मूतची विधवत ्ूाणूिता ौीगुजींया हःते करयात आली. सोवळे नेसून मूतची
विधवत ्ूाणूिता ौीगुजींया हःते करयात आली. सोवळे नेसून आण पूजा, होमहवनाद
वंधीसह हा कायबम ौीगुजींनी संपन के ला. याच उसवात सायंकाळ यांचे ‘पिरपूण मानव’ या
वषयावर फार संःमरणीय भाषण झाले. हे भाषण ऐकू न एक वयोवृ गृहःथ उ-गारले, “मला आज
ानाया महासागराचे दशन झाले.” या वष वजया एकादशीचा वाढदवस द. २१ माचला झाला. या
दवशी मिासला रामकृ ंण आौमातच यान, नामःमरण व ूाथना यांत यांनी तो घालवला.
ौीगुजी संघकायात पडयानंतर यांना एकांत असा िमळत नसे. समप भगवंताची अहिनश
अचना ते करत. पण अखेरया दवसात अनंताकडे यांची ओढ वाढली असावी. जे काम करयाचा
आदेश यांना िमळाला होता, ते काम यांनी सवःव ओतून तवान आण यवहार अशा दोह
परःपरपूरक अंगांनी खणखणीत नायासारखे बनवले होते. आता शरराची खोळ गळून पडयाची
वेळ समीप दसू लागयानंतर कामाचा अंितम झपाटा सु असताना भगवंतह यांना खुणावत
असावा. देहाची पीडा असली तर आमानंदाची यांची अनुभूती अवछन होती, अशा कतीतर
खुणा यांया िलहया-बोलयातून आपयाला उपलध होतात. योग संमेलनाला शुभिचंतन करणारे
ौीगुजींचे या सुमाराचे एक पऽ फार बोलके आहे. ते िलहतात, “सवाहन ू ौेतम हणजे मन
िनवकार करयाची, मनाला सव ूकारे िर करयाची श ूा झाली हणजे अंत:करण िनय
उसाहपूण, सम राहन ू थकवा वा कं टाळा न येता उदंड काय करयाची मता येते व मानवी
जीवनाचे देवदलभ ु लआय ूा होऊन अय ूसनता व अखंड आनंद यांची उपलधी होते.” हे शद
िन:संशय अनुभूतीतूनच आलेले आहेत. देहयागापूव एक महना यांनी ौी. ूभूद ॄचार यांना
िलहलेया पऽाचा उलेख आधीच आला आहे. या पऽातील काह वाये यांया अखेरया
दवसंतील मानिसक अवःथेवर उकृ ूकाश टाकतात. यांनी िलहले आहे, “आपया मुखातून
१५४