Download pdf book - Shri Golwalkar Guruji

लीगया हटवादपणाने, गुंडिगरने व अडवणुकने संऽःत होऊन गेलेया नेह - पटेलांना धीर धरवला
नाह. तलवारशी तलवार िभडेल, अशी रणमद घोषणा करणारे सदरदारह हताश होऊन गेले. या
राजीकय िशंयोमांचा सला गांधीजींनीह मानला व आभाळ कोसळले. लॉड वेहेल आण लॉड
मडबॅटन यांनी 'फोडा व झोडा' नीतीचा अवलंब के ला आण लीगला पाठशी घालुन वभाजन
ःवीकारयासाठ काँमेसया पुढा यांवर दडपण आणले. ते दवस असे होते क, वभाजन
ःवीकारयास खंडत भारताला िमळणारे ःवातंय अगद पथात आले होते. वभाजन नाकारयास
आणखी कती काळ संघष करावा लागेल, याचा भरवसा नहता. हंमत हारलेया नेयांनी संघष
टाळून वभाजनाचा पयाया ःवीकारला, तेहा गुजींना पराकाेचे दु:ख झाले. वभाजन करतांना
लोकसंयेची अदलाबदल करावी ह बॅ. जीनांची सूचना नेहं नी फे टाळून लावली. हंदू लोक
पाकःतानात सुरतपणे राहू शकतील असा आभास िनमाण करयात आला. वभाजनाया
घोषणेपूवच रावळपंड, अमृतसर, लाहोर वगैरे ठकाणी माच महयात हंदंवरल ू अयाचारांनी उम
प धारण के लेले होते. पण हा आघात हंदंनी ू धैयाने सोसला आण उलटवला. संघाया नेतवाखाली
गावोगाव संरण फळया उया झाया होया. जथे के वळ वीस वा तीन टके हंदू लोकवःती होती,
ितथेह तेजःवीपणा व पराबम ूकट झाला.
या सगळया धामधुमीतह पंजाब वभागात संगर व फगवाडा येथे जुलै १९४७ मये
ठरयाूमाणे संघ िशावग सु झाले. ौीगुजी दोह वगात गेले. पिरःथतीची चचा यांनी के ली.
समयोिचत मागदशन कायकयाना के ले. या दोह िशबरांत िमळून ३,७०० कायकत यावेळ एकऽ
आले होते. िशबर चालू असताना अयाचारांया आण संघषाया वाता येतच होया. पण खरा धका
दला लाहोरचा समावेश पाकःतानात करयाचे ठरले या वातने. या वातमागोमाग लाहोरात
अयाचारांचा डब उसळयायाह वाता आया. तेहा लगेच िशबरांचा समारोप करयात आला व
योय मागदशनानंतर कायकत आपआपया ःथानी परत िनघाले. या कायकयापैक कयेक जण
नंतर कोणायाच कधी ीस पडले नाहत. आपया समाजाया रणासाठ यांनी वीरमरण
पकरले. या घोर संकटकाळात राीय ःवयंसेवक संघाचे ःवयंसेवक संरणाचे एकमेव आशाःथान
बनले होते, अशी ःतुितःतोऽे वभाजनाया कालखंडावर लेखन करणा या अनेक मंथकारांनी गाियली
आहेत. या कामी आपला आण परका असा भेद ःवयंसेवकांनी के ला नाह. काँमेस पाया अनेक
नेयांनी संघायाच छऽाखाली सुरतपणे भारतीय सीमा गाठली. हे जे अ-भुत पराबमपव घडले,
यासंबंधी तपशीलवार ववेचन ौीगुजींनी कधीह के ले नाह. संघाकडे काह वशेष ौेय घेयाचाह
ूय यांनी के ला नाह. तो सगळा इितहास आपयाला अातच आहे. या सव उपिवमःत ेऽांशी
ौीगुजी सतत संपक राखून होते. १५ ऑगःट १९४७ रोजी फाळणी अंमलात आली. यापूव यांनी
िसंधचा तीन दवस (५ ते ८ ऑगःट) ूवास के ला होता. पंजाबात ते फन आले होते.पंजाबमधील
यावेळया वलण आंतकत, असुरत आण अःथर वातावरणात अमृतसरपासून अंबायापयत
सव जांत ौीगुजींनी कसा ूवास के ला असेल, याची कपनाच अंगावर शहारे आणणार आहे.
एकच उदाहरण इथे सांिगतले तर ःवत:चा जीवन धोयात घालून ते ठकठकाणी कसे गेले, आपया
आपमःत बांधवांया भेटची के वढ जबरदःत ओढ यांया दयात असली पाहजे, हे यानात येऊ
शके ल. हा ूवास यांनी पायापावसाने उवःत झालेया रःयांवन व रेवे मागावन के ला. कधी
इंजनमये बसावे लागले तर कधी मालगाडया गाडया सोबतीने पला पार करावा लागला. एक
चेहडू नामक पूल ूवासाया मागात होता. ितथे पोहोचयावर पलीकडचा ूवास अशय असयाचे
४८