17.04.2014 Views

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

algılanır. Mutlak başlangıç ve mutlak sonun zamansal olarak kıymetlenmiş<br />

kategorileri, bizim zaman duygumuzda ve geçmiş zamanların<br />

ideolojilerinde son derece önemlidir. Başlangıç idealleştirilir,<br />

son ise karanlıklaştırılır (felaket, “tanrıların alacakaranlığı”).<br />

Bu zaman duygusu ve burada tanımladığımız zaman hiyerarşisi,<br />

antikitenin ve Ortaçağ’ın tüm yüksek türlerine nüfuz eder. Bu türlerin<br />

esas temeline öylesine etkili biçimde sızmışlardır ki, müteakip<br />

dönemlerde de onlarda yaşamaya devam ederler -on dokuzuncu<br />

yüzyıla, hatta daha da sonrasına dek.<br />

Geçmişin yüksek türlerdeki bu idealleştirilmesi, bir hayli resmi<br />

bir havaya sahiptir. Başat gücün ve hakikatin tüm dışsal anlatımları<br />

(kesin olan her şeyin anlatımı), kıymetlendirilmiş-hiyerarşik geçmiş<br />

kategorisinde, mesafelendirilmiş ve uzak bir imgede formülleştirilmişti<br />

(davranış ve giysiden edebi biçeme kadar her şeyde, çünkü<br />

tümü de otorite simgeleridir). Ama roman, ebediyen canlı gayri<br />

resmi dil ve gayri resmi düşünce ortamıyla ilişkilidir (dinlence biçimleri,<br />

samimi konuşma, kutsal şeylere karşı saygısızlık).<br />

Ölülerse farklı şekilde sevilir. Temas alanından çıkmışlardır, kişi<br />

onlar hakkında farklı bir biçemle konuşabilir ve aslında böyle olması<br />

kaçınılmazdır. Ölülere dair dil, biçem açısından canlılar hakkındaki<br />

dilden hayli farklıdır.<br />

Yüksek türlerde, otorite ve imtiyazın tümü, tüm yüce anlam ve<br />

ihtişam, mesafelendirilmiş düzlemde (kılık kıyafet, adabımuaşeret,<br />

bir kahramanın konuşma biçemi ve kahramana dair konuşma biçemi)<br />

mevzilenerek samimi temas mıntıkasını terk eder. Roman sayılmayacak<br />

tüm türlerin klasisizmi, tamamlanmışlığa doğru bu yönelişte<br />

kendini gösterir.<br />

Zamandaşlık, akan ve geçici, “düşük” şimdi -“başlangıcı veya<br />

sonu olmayan” bu “yaşam” yalnızca düşük türlerde bir temsil konusuydu.<br />

En önemlisi de, alanların en genişi ve en zengininin, sıradan<br />

insanların yaratıcı gülme kültürünün temel konusuydu. Daha<br />

önce sözünü ettiğim çalışmamda, bu alanın -Ortaçağ’da olduğu kadar<br />

antik dünyada da- roman dilinin doğuşu ve oluşumu üzerindeki<br />

muazzam etkisine dikkat çekmeye çalışmıştım. Bu alan, ortaya<br />

185

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!