ce87842134d8e1f2e3dce1a3f356957dc412e45a

ak kavranması gerekir, ama ameli potansiyel (yani, bizim tarafımızdan
yeniden-yaratılmış) anlamlandırıcı ifadesinin (dürtüler,
erekler, uyarıcılar, bilinç derecesi vb.) dışında kavramak olanaksızdır.
Sanki insanın konuşmasına neden oluyor gibiyizdir (önemli beyanlarını,
açıklamalarını, itiraflarını, kabullerini inşa ediyor ve
muhtemel veya gerçek iç konuşmanın gelişimini tamamlıyor vb.
gibiyizdir). Gerçek veya muhtemel metin ve onun anlaşılması her
yerdedir. Araştırma, bir sorgulama ve söyleşi, yani diyalog haline
gelir. Doğayı sorguya çekmeyiz, zaten doğa da bizi yanıtlamaz. Soruları
kendimize sorarız ve gözlemi veya deneyi bir yanıta ulaşacak
şekilde düzenleriz. İnsanı incelerken, her yerde göstergeler arar buluruz
ve bu göstergelerin anlamlarını kavramaya çalışırız.
Öncelikle, somut metin biçimleriyle ve metinlerin somut yaşam
koşullarıyla, karşılıklı ilişkileri ve etkileşimleriyle ilgileniriz.
Tek tek sözcelere de içeriden sızan sözceler arası diyalojik ilişkiler,
üstdil alanına girmektedir. Bu diyalojik ilişkiler, hem dil sistemindeki
hem de tek tek sözcelerdeki öğeler arasında kurulması
mümkün olan tüm dilsel ilişkilerden kökten farklıdır.
Sözcenin üstdilsel doğası (söylem üretimi).
Tek bir sözce içindeki anlamsal bağlar (her ne kadar potansiyel
olarak, örneğin bilim sisteminde sonsuz olsa da) göndergesel bakımdan
(kelimenin geniş anlamıyla) mantıksaldır, ama muhtelif
sözceler arasındaki anlamsal bağlar diyalojik hale gelir (ya da en
azından, diyalojik bir renge bürünür). Fikirler çeşitli sesler arasında
dağılır. Sesin müstesna önemi, kişilik.
Dilsel öğeler, bu sözcelere bölünme bakımından nötrdür; sözcenin
sınırlarını tanımaksızın, seslerin egemenliğini tanımaksızın özgürce
hareket ederler.
Peki ama, sözcenin kesin sınırları nasıl belirlenir? Üstdilsel güçlerce.
Edebi-olmayan sözceler ve sınırları (yanıt vermeler, mektuplar,
günlükler, iç konuşma vb.) bir edebi yapıta (örneğin, romana) aktarılır.
Anlamları burada tümüyle değişir. Diğer seslerin yankıları
üzerlerine çullanır ve yazar/yaratıcının kendisinin sesi onlara dahil
olur.
349