FRANCUSKA

poligamię. Władca został więc wyznawcą Allacha i jako muzułmaninrozpoczął represje chrześcijan, które nie były jednak krwawe.Nowy, znacznie okrutniejszy rozdział w historii prześladowań zapisałdopiero syn Mutesy I – Mwanga I, który w roku 1884, po śmierci ojca, objąłrządy w kraju. Zaczął od wbicia na pal i spalenia żywcem trzech szkockichanglikanów w Natebe w pobliżu stolicy kraju Kampali. Później kazałzamordować pierwszego anglikańskiego biskupa Hanningtona.Mwanga I napędzany był nie przez islam, ale przez pewną zmysłowąnamiętność. Król znany był bowiem ze swych homoseksualnych upodobańoraz utrzymywania licznego personelu paziów królewskich, których zmuszałdo stosunków płciowych ze sobą.W pewnym momencie przełożonym owych paziów został Karol Lwangaz klanu Ngabi z plemienia Nakweya, który służył na dworze królewskimod 1880 roku. Jako dwudziestolatek zetknął się z misjonarzami katolickimi,a później jako katechumen wtajemniczany był w prawdy wiary, najpierwprzez angielskich księży, a po ich wygnaniu – przez miejscowych chrześcijan,skupionych wokół Andrzeja Kaggwy i praktykujących swą wiarę w ukryciu.Kaggwa, kapelmistrz królewski, został jednak zdemaskowany i ścięty, a jegozwłoki porąbano na kawałki. Podobny los spotkał Józefa Mkasę – pierwszegoministra króla, który pozyskał dla chrześcijaństwa stu pięćdziesięciuczarnoskórych mieszkańców Bugandy. Jego miejsce na dworze zajął właśnieKarol Lwanga, który przyjął chrzest 15 listopada 1885 roku – dokładniew dniu ścięcia Mkasy.Jako zwierzchnik paziów Lwanga zdołał wielu z nich nawrócić i przekonać,że po przyjęciu chrześcijaństwa nie mogą już dłużej ulegać zakusom króla.Argumentując przed władcą swoją odmowę, młodzieńcy powoływali się naEwangelię i uznawali czyny homoseksualne za niemożliwe do pogodzeniaz wiarą w Jezusa Chrystusa. Ten akt zuchwałej homofobii wzbudził wściekłośćkróla, który postanowił ukarać ich za „mowę nienawiści”. Karol Lwanga wrazz towarzyszami został aresztowany. W więzieniu nawrócił na katolicyzmoraz ochrzcił kilku innych więźniów, a nawet dwóch strażników, co wywołałojeszcze większą wściekłość Mwangi I.3 czerwca 1886 roku, w święto Wniebowstąpienia Pańskiego,w Namugongo doszło do egzekucji. Skazani mieli możliwość uratowaniażycia – musieli tylko spełnić jeden warunek: dokonać aktu homoseksualnego.Zamiast grzechu wybrali jednak śmierć. Część z nich została zakuta dzidamilub posiekana maczetami jeszcze w drodze na miejsce straceń. Tych, którzydoszli do końca, zawinięto w trzcinowe maty i spalono żywcem. Ogólnie