FRANCUSKA

Agonia anglikanizmu (w jego zachodniej brytyjsko-amerykańskiejformie) trwa od kilkunastu lat. Kościoły i kaplice angielskie opustoszałyjuż jakieś pokolenie temu (z badań statystycznych wynika, że z dwudziestukilku milionów wiernych Kościoła Anglii do świątyni, choćby raz w roku,chodzi nie więcej niż milion osób), duchowni zamiast zajmować sięgłoszeniem Ewangelii Jezusa Chrystusa i sprawowaniem sakramentów (copozostaje, o czym warto pamiętać, głównym zadaniem anglikańskich księży,według ich własnych zasad wiary 1 ) od wielu już lat zastanawiają się nad tym,czy Bóg w ogóle istnieje (jednym z głosicieli „chrześcijańskiego ateizmu” jestbiskup John Spong, który twierdzi, że w imię „nowej reformacji” konieczneZdaniem Katharine Jeffers Schori,prymaski Kościoła episkopalnego,głównym zadaniem chrześcijan mabyć nie głoszenie Ewangelii, alewalka z AIDS.jest odrzucenie przestarzałego przekonania o istnieniu osobowego Boga),powątpiewają, czy chrześcijaństwo i Jezus Chrystus są jedyną drogą doZbawienia (biskup Katharine Jeffers Schori, prymaska Kościoła episkopalnego,wprost stwierdziła, że chrześcijański ekskluzywizm to „zamykanie Bogaw pudełku od zapałek”, a głównym zadaniem chrześcijan ma być, jej zdaniem,1 „Kościół (…) nie ma jednak władzy uświęcania czegokolwiek, co stoi w sprzeczności ze Słowem Bożym” –głoszą autorzy przyjmowanych przez wszystkich anglikanów 39 Artykułów Wiary. 39 Artykułów Wiary, cyt. za:Z. Pasek, Wyznania Wiary. Protestantyzm, Kraków 1999, s. 147.