FRANCUSKA

277małżeństwo, w żadnym razienie jest w stanie sprostać współczesnemu,nacjonalistycznemu poczuciu przynależności. W praktyce przekłada się tona to, że niezwykle liczne na Wileńszczyźnie polskie nazwiska wciąż trzebapisać po litewsku, a litewscy obywatele polskiego pochodzenia nie mogądoczekać się zwrotu swojej własności w litewskiej stolicy. W zderzeniuz tradycją wielonarodowej Rzeczpospolitej, Republika Litewska okazuje sięniemal zupełnym zaprzeczeniem tego, czego chce się mienić dziedziczką.Niewielkie narodowe państwo odziedziczyło wprawdzie dumną nazwępo Wielkim Księstwie, ale niewiele więcej: Litwa Giedyminowiczów byłaczymś więcej niż siedzibą zazdrośnie strzegącego swoich posiadłościbałtyjskiego ludu, budującego swoją tożsamość na koniunkcjach zaprzeczeń.Na naszej północno-wschodniej granicy przetrącono pojęciom kręgosłup,zapanował zupełny mętlik i dlatego dzisiaj trudno jest mówić o sprawach,które dogorywają w ciszy ejszyskich okolic. Polak, Litwin – do dawnychWilna nie oddamy nigdy