FRANCUSKA

39wytrzymać tej konfrontacji i czas zreformować oraz zliberalizować system.Tak oto 11 marca 1985 roku na Kremlu pojawił się protegowany i wychowanekszefa KGB, a potem I sekretarza KPZS Jurija Andropowa – Michaił Gorbaczow.Gdy pojawiły się pierwsze oznaki pierestrojki i głasnosti w ZSRS, zachodnialewica dostała „gorbazmu” – wpadła w euforię i zachwyt nad osobą genseka.Reagan przystąpił z nim do negocjacji, chętnie mówił o równoległej redukcjiarsenałów nuklearnych, ale ani o krok nie ustępował w sprawie SDI. Cowięcej, ponaglał Gorbaczowa i pod Bramą Brandenburską – tam, gdzie 19lat później przemawiać będzie Obama – wypowiedział proste i mające siłęsprawczą słowa:I oto teraz sami Sowieci wydają się w ograniczony sposóbdochodzić do zrozumienia, jak ważna jest wolność. Słyszymydużo o nowej polityce reform i otwartości. Niektórzy więźniowiepolityczni zostali wypuszczeni. (...) Czy to są początki głębokichzmian w państwie sowieckim? Czy są to tylko gesty na pokazmające pobudzić złudną nadzieję na Zachodzie, zmierzającetylko do wzmocnienia systemu sowieckiego bez zmienianiago? (…) Jest jeden znak, którzy Sowieci mogą uczynić, którybyłby niepodważalny, który posunąłby sprawę wolnościi pokoju znacząco do przodu. Panie sekretarzugeneralny Gorbaczow, jeśli dążyPan do pokoju, jeśli dąży Pando dobrobytu dla ZwiązkuSowieckiego i Europy Wschodniej,jeśli dąży Pan do liberalizacji:proszę przybyć tu, pod tębramę! Panie Gorbaczow, niechPan otworzy tę bramę! PanieGorbaczow, niech Pan zburzyten mur!