FRANCUSKA

natrętniej przypomina o sobie we współczesnej Rosji: trudno znaleźć szkolnąnauczycielkę czy dziennikarkę, która nie mówiłaby o sobie, że właśnieznalazła drogę do tego, by połączyć „duchowość prawosławia” z „duchowąmądrością Wschodu”. Niezachwiana pewność sowieckich „wykształciuchów”w to, że każda „duchowość” jest dobrem, wniesie swój wkład w zwycięstwo„ery Wodnika”...Taka religia wewnętrznego pluralizmu, religijnej wszechjednościi duchowej szmiry, stanie się właśnie ogólnie obowiązującą religią przyszłości.W demokratycznym społeczeństwie, jak wiadomo, w kwestii pluralizmudwóch zdań być nie może.Życie bez przekonań (według diagnozy Carla Gustawa Junga, takie życieprowadzi do schizofrenii) zaczyna się uważać za normę. Jednak człowiekmający religijne przekonania, który nie jest gotów zmieniać ich przy okazjikolejnego wydania gazety czy też spotkania z kolejnym dyskutantem,taki człowiek postrzegany jest jako zagrożenie dla porządku społecznego.Niedługo już pewnie za normalny i zdrowy stan będzie się uważać wiarę wewszystko, podczas gdy wierność wyłącznie Ewangelii będzie diagnozowanajako natręctwo „nadrzędnej idei”. Odpowiednio, taki „opętany” Ewangeliączłowiek będzie postrzegany jako źródło agresji. Doświadczenia XX wieku