FRANCUSKA

W atmosferze ogłaszanegohucznie partnerstwastrategicznego międzyWarszawą a Wilnem, przyproklamowanej uroczyścieprzyjaźni polsko-litewskiej,dochodzi do wynaradawianianaszych rodaków naWileńszczyźnie.Powinno być wspaniale. Łączy nas pięćset lat wspólnej historii, tradycjawieloetnicznego i tolerancyjnego państwa, które może być wzorem dla UniiEuropejskiej. Łączy nas wspólne zagrożenie ze Wschodu, które wymuszaprowadzenie skoordynowanej polityki bezpieczeństwa energetycznego. Łączynas niechęć wobec dechrystianizacyjnych zapędów eurokratów z Brukselii Strasburga. Łączą nas w końcu interesy gospodarcze i projekty wspólnejinfrastruktury transportowej, takie jak budowa autostrady Via Baltica czyszybkiej trasy kolejowej Rail Baltica. Powinno więc być wspaniale, a jednaktak nie jest. Wspaniale jest tylko podczas oficjalnych wystąpień, kiedy doWilna przyjeżdżają politycy z Warszawy. Ale kiedy tylko wrócą nad Wisłę,litewscy oficjele zmieniają ton i już w zupełnie inny sposób rozmawiająz mieszkającymi na Litwie Polakami.Niedawny wyrok Trybunału Konstytucyjnego w Wilnie, który pozbawiatutejszych Polaków prawa do posiadania własnego imienia i nazwiska (jeśliktoś nazywa się np. Adam Rymkiewicz, to oficjalnie może funkcjonować