FRANCUSKA

A teraz wyobraźcie sobie, że państwo znowu ma jasno wyrażoneideologiczne priorytety. I dla ich realizacji posługuje się współczesnymimechanizmami kontroli publicznego i prywatnego życia obywateli.W Związku Sowieckim rozpowszechnione były dobrowolno-przymusoweofiary w rodzaju „konfiskat państwowych”, „obligacji” i wpłat na różnegorodzaju masowe „dobrowolne” stowarzyszenia. Jeśli ktoś uchylał się odofiar na DOSAAF, na jego relację z państwem kładł się pewien cień. Ale samasowiecka, totalitarna rzeczywistość jest niczym więcej jak tylko cieniemnadchodzącego „nowego świata”.I oto nagle w tym nowym świecie, w rezultacie naturalnej katastrofy alboataku terrorystycznego zostaje zniszczony, załóżmy, pałac Lamy w Lhassie.Wielki pomnik architektury, świątynia uznana za ogólnoludzkie dziedzictwoi wpisana na listę UNESCO. Wszystkie środki masowej informacji, a wzwiązku z tym cała ludzkość znajdują się w szoku. Publicyści są zdecydowaniodbudować świątynię. Wychodząc naprzeciw smutkowi obywateli,ogólnoświatowe państwo, samo lub za pośrednictwem jakiejś nieoficjalnejjednak bardziej niż wpływowej fundacji, rozpoczyna po całym świeciezbiórkę pieniędzy na odbudowę buddyjskiej świątyni. Każdy ma obowiązekofiarować niewielką sumę – nie więcej niż dolara. Ale grosz do grosza... Czychrześcijanin może dawać ofiary na budowę pogańskiej świątyni?Jeśli zatem elektroniczne pieniądze w sposób jasny świadczą, żenie wpłacił wymaganego dolara na fundusz odbudowy Lhassy, jegoreligijno‐polityczna praworządność od razu staje się wątpliwa. Okazujesię być człowiekiem niewystarczająco tolerancyjnym i nie dość otwartym,a zatem jawi się jako źródło potencjalnej agresji (w jednej z najbardziejwpływowych współczesnych sekt – w kościele scjentologicznym istniejenawet specjalny termin na określenie takich ludzi: PŹN – potencjalne źródłonieprzyjemności). Do zadań administracyjnej techniki należy już uczynićjego życie wystarczająco nieprzyjemnym. Na przykład jeśli jest uczonym,zawsze można odmówić mu przyznania grantów (stypendiów naukowych) naprzyszły rok. Także aktywność w sferze prywatnego biznesu go nie ocali.Czy możemy zatem być pewni, że na tych realnie istniejących i corazmocniejszych narzędziach władzy nie spoczną kiedyś złe ręce?W połowie XX wieku ludzie zaczęli się zastanawiać nad moralnąodpowiedzialnością uczonych przyrodoznawców. Nie każde odkrycie jest natyle neutralne, by można je było witać bez chwili zastanowienia, co by sięstało, gdyby przypadkiem dostało się w ręce kogoś o przytępionym zmyślemoralnym. Współczesna eschatologia chrześcijańska także coraz dobitniej