FRANCUSKA

Śmierć anglikanizmu135Wspólnoty i Kościoły, które akceptują ordynację duchowną kobiet,nie odrzucają oczywiście narracji z Księgi Rodzaju jako podstawy swojejantropologii. Trudno jednak nie zauważyć, że redefiniują one, przynajmniejw jakimś stopniu, w oparciu o inne teksty biblijne oraz współczesne nurtysocjologiczno-filozoficzne, zawarte w niej założenia. Znakomicie pokazujeto nieżyjący już XX-wieczny teolog i filozof anglikański Erich L. Mascall. Jegozdaniem, zwolennicy ordynacji duchownej kobiet przyjmują jedną z trzechtez, których nie da się pogodzić z dosłownie rozumianą antropologią KsięgiRodzaju. „Pierwsza z nich zakłada, że kobieta jest w swojej istocie identycznaz mężczyzną, a zatem ma tak jak on prawo do ordynacji. Druga jest taka, żekobieta jest tak odmienna od mężczyzny, że wyłącznie męskie kapłaństwonie jest reprezentatywne dla pełni człowieczeństwa. Trzecia jest taka, żetak mężczyzna zawiera w sobie cechy kobiece, jak i kobieta męskie, a zatemmożna mówić co najwyżej o różnorodnej identyczności między nimi oboma” 7– wskazywał Mascall. Jego opinie podziela obecnie większość przeciwnikówordynacji kapłańskiej i biskupiej w Kościołach anglikańskich.Nawet pobieżne zarysowanie antropologicznych źródeł schizmy w łonieWspólnoty Anglikańskiej pozwala zrozumieć, dlaczego tak istotne jestodrzucenie postępowych reform w łonie episkopalianizmu. Nie chodzi w nichbowiem wcale o zaakceptowanie grzeszników (bo to zawsze chrześcijanierobili), ale o to, by rozmyć granice między tym, co jest grzechem, a tym, conim nie jest, a także – szerzej – o odrzucenie biblijnego rozumienia naturyludzkiej, prawa naturalnego oraz Objawienia w Jezusie Chrystusie. I takwłaśnie rozumieją swoje zadanie liderzy nowej wspólnoty, dla których kolejnepostępowe reformy w łonie anglikanizmu są „szatańskim atakiem na KościółBoży” (tymi słowy arcybiskup Peter Akinola określił propozycję, by w KościeleAnglii ordynować na biskupa aktywnego homoseksualistę) 8 .Koniec sensownego ekumenizmuPowołanie nowej anglikańskiej wspólnoty w Stanach Zjednoczonych,Kanadzie i Wielkiej Brytanii, a także wyraźne oddzielenie się konserwatystówz Afryki i Azji od zachodniego nurtu wyznaniowego – to tylko niewielkifragment wielkiego zjawiska ujawniania się we wspólnotach protestanckichchrześcijan, którzy myślą w kategoriach biblijnych, a często także katolickich.Część z nich już stworzyła własne Kościoły, inni próbują jeszcze ratować7 E.l. Mascall, Women Priests?, London 1972, s. 13.8 P. Jenkins, Defender of the Faith, „The Atlantic”, 11/2003.