FRANCUSKA

Jeżeli zechcemy poszukiwać źródeł wartości związanych z seksualnościąw religii, to okaże się, że wszystkie z wielkich religii świata na różne sposobyrealizują ideę trwałego „przywiązania” partnerów. Jednak nie każdy uznajereligię jako wartościowe źródło norm. W takim przypadku, w poszukiwaniunorm seksualności należy odwołać się do rozumnego namysłu etycznego.Psychologowie twierdzą, że rozwój moralny jednostki w głównej mierzeuwarunkowany jest doświadczeniem społecznym. Rozwój ten postępujew wyniku przekazywania norm i wartości, a także doświadczenia więzi.Skoro uczucia wyższe są kształtowane przez więź, a jednym z głównychpowodów nabywania norm jest przywiązanie, to ludzka negacja lubnieumiejętność tworzenia trwałych więzi w związkach, ogranicza zdolnośćempatii, rozumowania i postępowania moralnego w ogóle. Dotyczy to nietylko samych kochanków, ale i osób, dla których mogą oni stanowić przykładlub które wychowują. Przyjęcie relatywizmu moralnego w wychowaniu,uniemożliwia prawidłowy rozwój psychiczny wychowanka i co najmniejutrudnia nabycie zdolności tworzenia wspólnoty z najbliższymi, a takżepóźniejsze przystosowanie się do życia w społeczeństwie.Jaki seks jest więc najbliższy naturze i najbardziej,,ekologiczny”?Podsumowując, należy stwierdzić z pewnością, że żadne prawo biologicznenie uzasadnia i nigdy nie uzasadni etycznego liberalizmu i rozwiązłościseksualnej. Jeśli już rozpatrywać ją w odniesieniu do natury, to jest onaraczej sprzeczna z prawami przyrody, według których celem współżycia jestwydanie potomstwa, a w przypadku człowieka – wspólna nad nim opieka,w celu umożliwienia przetrwania i prawidłowego rozwoju fizycznegoi psychicznego (opieka „państwowa” nie zastąpi ojca i matki).W takim rozumieniu seks wiąże się z jakąś formą konsekwencjiczy zobowiązania, od czego rozwiązłość seksualna raczej jest daleka.W metafizycznym pojmowaniu natury człowieka z założenia nie odnosi sięjej do wyjaśnień naturalistycznych. Chrześcijańska wolność wyboru oznaczamożliwość przekraczania granic behawioralnego determinizmu. Jednak nawetjeśli ograniczymy się do próby interpretacji natury ludzkiej poprzez metodyi język nauk przyrodniczych, trudno nie zauważyć, że skłonność i pragnieniepanowania intelektu nad innymi instynktami oraz myślenie w kategoriachmoralnych są najbardziej swoistymi cechami gatunkowymi człowieka, rzecmożna – jego instynktami.