FRANCUSKA

odbicie określonych przeżyć moralnych i nastrojów wewnętrznych, a zdrugiej sama może je wywoływać u słuchaczy. Wszystko zależy od tego,jaki dajmonion ożywia daną muzykę. Arystoteles jako przykład dobrejmuzyki podawał pieśni Olimposa, które wprawiały jego duszę w zachwyti przepełniały łagodnością. Ale może być też muzyka, która czerpiąc ze złegoźródła, deprawuje dusze. Według greckich filozofów, taki charakter miałytransowe melodie, znane choćby z tańców bachantek. Wywoływały one taksilny przypływ emocji, że sfera afektywna całkowicie dominowała nad sferąumysłową. Człowiek owładnięty przez emocje przestaje panować nad sobąi staje się niewolnikiem uczuć i nastrojów wywoływanych przez muzykę.Szczególnie oddziałuje to na kobiety, które są bardziej uczuciowe odmężczyzn, a więc bardziej podatne na bodźce emocjonalne. To nie przypadek,że w orszaku Bachusa prym wiodły bachantki. To nie przypadek, że nakoncertach The Doors bardziej rozhisteryzowane były fanki, a nie fani – toone potulniej poddawały się kołyszącym rytmom, to one rozbierały się donaga, to one oblepiały swojego idola. To o nich pisał Morrison: „opętanesuki (…) ogrodowe maciory, weteranki kuciapy, nieudane kapuściane święte,wozigówna i indywidualistki (…) Witamy w naszym orszaku!”.Morrison nie był czystym naturszczykiem, miał świadomość swojejwładzy nad masami – studiował przecież psychologię tłumu. „Kto kontrolujemedia, kontroluje umysł”, mawiał. Uważał, że muzyka może być znakomitymmedium między umysłem a podświadomością – co oznacza, że może byćnośnikiem przekazu między umysłem twórcy a podświadomością nadawcy.Podczas słynnego koncertu w Miami w marcu 1969 roku krzyczał do tłumów,które spijały słowa z jego ust: „Jesteście bandą pierdolonych niewolników!Połkniecie każde gówno!”.Czy zdawał sobie sprawę, że sam karmi ich gównem? Byli gotowi na każdejego skinienie. Zupełnie jak na kronikach filmowych z Adolfem Hitlerem, któremontował w swoich etiudach, gdy studiował w szkole filmowej w Los Angeles.Być może dlatego rzucił ze sceny: „Adolf Hitler żyje w Miami i ma się dobrze”.Często powtarzał: „Testuję granice rzeczywistości”. Był chodzącą ikonąówczesnej rewolucji obyczajowej, wcielającą w życie hasło sex and drugs androck and roll. Seks – współżył z kim popadnie; narkotyki – zażywał, co muwpadło w ręce; rock and roll – wyśpiewał każdą perwersję. – I co teraz? –zapytał go jeden z przyjaciół. – Co będzie, jak przetestujesz już wszystko?Przekroczenie wszelkich barier, wyważenie wszystkich drzwi nieprzyniosło jednak wyzwolenia, nie rozszerzyło świadomości. Postronniobserwatorzy widzieli zarzyganego gościa, który opowiadał, że potrafi