FRANCUSKA

137na poważnie traktować wyznanie, którego zwierzchniczka głosi, że nie mazbawienia indywidualnego, i które toleruje duchowną głoszącą, iż aborcyjnyrzeźnik jest „świętym”, a zabójstwo prenatalne błogosławieństwem. Zamiastdialogu potrzebna jest w takich sytuacjach wytrwała ewangelizacja – nawet,jeśli będzie się ją określać prozelityzmem. Wspólnoty postprotestanckieKsiądz Katherine Ragsdale,rektorka Episcopal Divinity School(nota bene aktywna lesbijka), uznała,że zabity w kościele aborcjonistaGeorge Tiller jest „męczennikiemi świętym”. Istotą jego świętości jest,według rektorki, to, że Tiller niósł„błogosławieństwo aborcji” kobietom,które go potrzebowały.przestały być już bowiem chrześcijańskie, a ich wiernych (oczywiście niewszystkich, bo wśród metodystów, luteranów czy reformowanych jest wieluszczerze wierzących) trzeba zwyczajnie nawracać już nie tyle na katolicyzm,ile na jakąkolwiek formę doktrynalnego chrześcijaństwa, a dopiero późniejewentualnie prowadzić dialog.Świadomość takiej sytuacji mają zresztą sami konserwatyści (szczególniemocna jest ona u anglikanów ze Stanów Zjednoczonych). Arcybiskup RobertDuncan, lider separatystycznej, oddzielonej od episkopalian wspólnotyanglikańskiej, nie ma najmniejszych wątpliwości, że spór w łonie jegodenominacji między liberałami a konserwatystami jest w istocie sporemmiędzy śmiercią a życiem, światem a Ewangelią. – To jest wybór międzydwoma religiami, dwoma drogami, dwoma miastami, dwoma rodzajamiwartości i zachowań. W Księdze Powtórzonego Prawa, w rozdziale 30.Śmierć anglikanizmu