Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

de inhoud ervan opnieuw te onderzoeken.
Ditmaal zonder toezicht en toestemming van de
ROB. Na onderzoek werden de resten weer
teruggelegd. Ook nu ontbrak toezicht. Tijdens
het terugplaatsen bleek dat van sommige kistjes
de zilveren platen ontbraken. Met enige zorg
kan men zich thans afvragen of de stoffelijke
resten op adequate wijze herbegraven zijn
d.w.z. compleet, in de juiste kist en met de
corresponderende zilveren plaat erop. *1
De Heren van Egmont.
De eerste generaties werden te Rinnegom
begraven. Naar ik aanneem, zoals in die tijd
gebruikelijk, in de eigen boomgaard. Al dan
niet in (of voor) eenvoudige veldkapelletjes.
26 Radbodus II/I 792
Amaea v. Hongarije na 792
27 Garbrant I 845
28 Wolbrant I (alléén zijn hart) 868
Aleyd v. Saksen 869
Roelant † jong vóór 864
Toen in 902 het wassende water van het
Egmondermeer een gevaar vormde voor deze
graven of kapelletjes, heeft Radbout II (Hfdst.
29) in 884 zijn vrouw, zoals o.a Woutersz. stelt
“tot Egmond in die Abdie doen begraven aen
die noortsyde van die kerck voert weduwen
outaer”. In 902 heeft hij zelfs “doen nemen
synder voervaderen gebeenten ende reliquien
van Radboutskerckhof ende deedse begraven in
die Abdie by syn lieve huysvrou”.
Dit klinkt op zich niet onaannemelijk echter in
884 bestond de Abdijkerk te Egmond nog niet.
Volgens gangbare theorieën stichtte Dirk I van
het Hollandse Gravenhuis rond 920 het
houten klooster, dat rond 950 werd vervangen
door een stenen exemplaar. In Egmond stond
destijds alleen nog maar de Adalbertkapel.
Er is echter nog een andere theorie.
In het St. Adalbertusboek (vert. J. Hooftman)
staat: Tabula anno 863 (overgenomen uit het
oude evangelieboek): “..., hoe heer graaf Dirk
tezamen met zijn wettige gemalin Geva, ter
verkrijging van een aandeel in het eeuwig
erfgoed, een deel van de nalatenschap, dat hij
krachtens erfrecht bleek te bezitten, uit kracht
van zijn gezag aan de kerk, die toegewijd is aan
de heilige apostel Petrus en de belijder van
Christus, Sint Adalbert, op de plaats die
Egmond (Hecmundum) genoemd wordt, de
eerste schenking (naast enige andere aan de
kerk) gedaan heeft”.
Hier staat: een deel van de nalatenschap, dat
hij krachtens erfrecht bleek te bezitten, hetgeen
aangeeft dat Dirk en Geva te Egmond een goed
bezaten waarvan zij een deel aan de toen reeds
bestaande St. Petrus/Adalbertkerk schonken.
De Annales Egmundenses (vert. A. Uitterhoeve)
vermeldt t.g.v. een lacune van 835 tot 875
niets hierover. Echter wel in 877: “In 877
heeft deze Lodewijk (Lodewijk de Duitser?
*2) door bemiddeling van vorstin Emma ( zijn
vrouw) het woud van Waas (in België) aan
graaf Dirk van Holland (*3) geschonken en...
Deze koning Karel de Kale, zoon van Lodewijk
de Vrome, schonk, toen hij keizer was aan
graaf Dirk, Egmond met de weiden, de bossen
en alles wat de nakomelingen nu bezitten tussen
Vatrop (op Wieringen) en Suithertes (bij
Schoorl). De schenking werd gedaan in het
jaar des Heren 863 ...”.
Deze beschrijving is tegenstrijdig.
Eerst staat er “toen hij keizer was” dus na 875,
vervolgens staat er “gedaan in ... 863”.
In 863 was Karel de Kale Koning van het West
Frankische Rijk.
Ook de omschrijving: Egmond etc. en alles wat
de nakomelingen nu bezitten tussen Wieringen
en Schoorl, is merkwaardig.
Gaan we ervan uit dat de annalenschrijver dit
ver na 877 opschreef, dan kunnen we hieruit
concluderen dat de schenking uit twee delen
bestond. 1e Egmond met alles erom en eraan.
2e Het gebied tussen Wieringen en
Schoorl.
In de Tielse kroniek (vert. Kuys c.s.) staat
onder nr. 60: “Karel de Kale, koning van de
Franken en Roomskoning..., bemerkte in 863
dat Holland geheel ontvolkt was. Op dringend
verzoek van graaf Hago droeg hij aan de
edelman Dirk, broer van vorst Waltger (Heer v.
Neder Frisiae, Graaf v. Teisterband), het
graafschap Holland, de kerk van Egmond met
alle toebehoren en Kennemerland van
Zuytgardishaga tot Fortrapus *4 en andere
aangrenzende gebieden op. Koning Lodewijk,
halfbroer van Karel de Kale, schonk op
3 april 868 deze Dirk het bos Wasda en andere
Hfdst. 18 - Bl. 02
134
*1: Het achterhouden
van elementen
als schedels etc.
voor museale doeleinden
is niet meer
van deze tijd.
*2: Lodewijk de
Duitser † 28-08-876
“door bemiddeling”
moet hier dus
gelezen worden
dat Emma deze
schenking in naam
van haar overleden
echtgenoot deed.
*3: De benaming
Holland bestond in
die tijd nog niet.
*4 Kuys schrijft als
noot: Twee niet
gelokaliseerde
toponiemen.
“Fortrapa” wordt
beschouwd als een
onbekende waterloop
in Zeeland.
De schenking
wordt overigens
gedateerd op 922.
Vergelijk Koch
Oorkondenboek
Holland en Zeeland
I nr. 28.
Wasda is ook niet
lokaliseerbaar
(ergens in Holland ?).