Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Groesbeek gaat in Middeleeuwse kastelen
van Noord-Holland op blz. 191 e.v. uitvoerig
in op deze Allard en diens zoon Ysbrand.
Helaas geeft hij niet exact aan uit welke
oorkonden hij zijn gegevens haalde.
Omdat de hypothese van Groesbeek van groot
belang is, neem ik die hier woordelijk over.
Groesbeek
Keren we nu terug naar de familie waartoe de
advocaten behoorden: de advocaat Berwout II
overleed in 1158 (of 1167) en werd
opgevolgd in deze functie door zijn zoon
Dodo III, die in 1174 genoemd wordt en in
1200 kinderloos overleed, waarschijnlijk is
hij nooit getrouwd geweest.
Een kroniek *1 vertelt ons: “Desen heer
Dodo was een kort dik man, ende hadde een
grote dikken buijck, met dikke benen” Hij
was een vriendelijk man en liefhebber van de
Religie “een vriend des convents van
Egmond”. Hij stierf zeer oud, in het jaar
1200. Deze Dodo III, zo verhaalt ons de
kroniek, had een broer Albrecht (lees: Allard)
geheten, die in 1168 bij een gevecht te
Schoorl tegen de West-Friezen omgekomen
was. Na zijn dood werd hem nog een zoon
geboren, die Wouter genoemd werd. *2
De moderne genealogieën van Egmond
beginnen de stamreeks met deze Wouter. De
meest recente (die van Dek) maakt zelfs in
het geheel geen melding van zijn
voorgeslacht.
We vragen ons echter af of er wel voldoende
reden is om de traditionele afstamming te
betwijfelen. Opsmuk van de stamboom kan
de kroniekschrijver niet beoogd hebben: alles
ziet er niet abnormaal uit. Allard van Egmond
sneuvelde in 1168 in Schoorl; zijn oudere
broer Dodo III was op dat moment heer van
Egmond en Advocaat van de abdij. Zijn neef
Wouter volgt hem op na Dodo’s kinderloze
dood. Waarom zouden wij twijfelen aan de
juistheid van dit verhaal?
Beginnen wij de stamboom met Wouter I van
Egmond door het voorgeslacht af te kappen,
dan staan we direct voor de vraag: wie was
dan wel de vader van Wouter en hoe heeft
deze de advocatie gekregen; vooral rijst deze
vraag, als men aanneemt, dat dit een erfelijk
leen was. Er is geen enkele aanleiding om te
veronderstellen dat met Wouter van Egmond
een ander geslacht zijn intrede in Egmond
Aalbert (Allaert) I
gedaan heeft. Indien dat wel het geval
geweest was, dan hadden de annalen daar
ongetwijfeld melding van gemaakt.
Toch moeten we erkennen dat, als we de
stamreeks van de Egmond’s bezien, er iets
aan de hand lijkt te zijn.
a) de naam Allard komt bij de oudere
advocaten niet voor.
b) de bewuste Allard van Egmond wordt in
geen enkele oorkonde genoemd.
c) de in de 12e eeuw bij de advocaten
gebruikelijke voornamen: Berwout, Dodo,
Weremboldus komen bij de latere Egmond’s
helemaal niet meer voor.
Toch is enige voorzichtigheid bij het doen
van dergelijke constateringen geboden: In een
oorkonde van 28 augustus 1162 vinden we
genoemd Dodo (III) advocatus en zijn broers
Dirk, Werembout en Berwout.
Dezelfde akte noemt echter ook Adalard,
Stephanus, Vastrad de Rinneghem. Deze
Adalard zou identiek kunnen zijn met de in
1168 gesneuvelde Allard van Egmond.
In een oorkonde gedateerd tussen 1206- 1226
vinden we een IJsbrand van Egmond en zijn
broers Allard en Floris.
Is deze IJsbrand wellicht identiek met heer
IJsbrand, ridder van Rinnegom en Egmond,
die op 2 oktober 1255 overleed nadat zijn
vrouw Riswidis of Rissent geheten, hem op
15 februari 1252 in de dood was voorgegaan.
De genoemde broers moeten dus een
voorvader gehad hebben die de voornaam
Allard droeg. Het is mogelijk dat we deze
Allard terugvinden in Allard van Egmond die
in 1168 sneuvelde.
Genoemde heer IJsbrand had drie zoons:
Gerrit, Willem en Werenboldus.
Wouter ‘de kwade’, heer van Egmond, bezat
drie zoons: Willem, Wouter en Gerrit.
Tenslotte brengen we in herinnering dat
Allard van Egmond die in 1168 sneuvelde,
ook een broer Werenboldus had. Dit alles
opent de mogelijkheid om aan te nemen dat
Wouter ’de kwade’ en heer IJsbrand broers
geweest zijn, zodat we het volgende staatje
kunnen opstellen:
Hfdst. 35 - Bl. 06
261
*1: Woutersz..
*2: zie Hfdst. 36 Bl.
05 kroniek van
Woutersz.