Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

De annalenschrijver (waarschijnlijk monnik
Frethericus), omschrijft hem als onnozel
(homo simplicis naturae).
“ Met zulk een bestuurder hadden de
buitenstaanders praktisch alle macht in handen.
Er werden drie leken als beheerders van de
kloostergoederen aangesteld en het was treurig
te zien, aldus de annalist, hoe de zonen honger
leden, terwijl de vreemdelingen mooi weer
speelden van het kapitaal van het klooster.
[Fontes p. 142- 143] Dat met het aanstellen
van deze drie beheerders Folpert, Eilger
en Steven bedoeld werd is duidelijk, als men
bedenkt dat de tweede van dit drietal, ook uit
andere bronnen bekend is, waar hij inimicus
monnasteri genoemd wordt. Daar schijnt hij
reeds op aandrang van graaf Floris en
Petronella abdijgoederen in ruil gekregen te
hebben zonder gelijkwaardige compensatie.
[zie bovengenoemd afschrift van de Tabula en
Fontes p. 37] .... De schrijver van de Miracula
heeft een overtuigend bewijs van de afkeuring
waarmee de goddelijke gerechtigheid dit bedrijf
bezag, want de heren stierven alle drie in
hetzelfde jaar een onverwachte dood.”
[Fontes p. 142-143 en p.33-37]
De Utrechtse Bisschop Andreas (1128- 1138)
overigens een tegenstander van het
investituurstelsel en hervormingsgezind, heeft
bijgedragen tot het opheffen van de
wantoestanden in Egmond.
Abt Ascelinus werd gedwongen zijn ambt neer
te leggen en Walter, voorheen Proost van
Henegouwen, werd op 7 september 1130
gewijd.
Van de nieuwe Abt werd verwacht dat hij in
staat zou zijn de hervormingsbeweging van
Cluny in te voeren.
Zoals hiervoor gesteld installeerde Abt Walter,
Berwold als Advocaat voor het leven.
Berwold
In Hfdst. 34 ga ik uitvoerig in op deze Berwold
en wat er over hem in de kronieken te vinden
is. Over het algemeen wordt hij omschreven als
Berwout Dodenzoen, een rijk edelman uit
Egmond. Opvallend is wat Woutersz. aangeeft:
“Barwout, die twede van dier naem, worde
nae syn vaders doot die negende heer tot
Egmont ende was een seer utgenomen devoet
heylich man, gelyck Stephanus, Abt van
Egmont, syn brueder was. Dese heer Barwout
droech op ut groete devocie die Abdie van
Egmont alle syn heerlicheit ende syn gueden
van Egmont om te houden van den Abdie te
leen voer hem ende syn naecomelingen, ende
hy was een beschermer ende voerstander
vander Abdie van Egmont”.
Daaruit is op te maken dat Barwout
oorspronkelijk Heer van Egmond was en dat
hij dit in leen opdroeg aan de Abdij.
Dat zou veel van de latere strubbelingen
verklaren.
De meeste kronieken zijn het eens over de
belening van de Advocaat Barwout door de
Abdij met een hoeve met zes huizen (die huur
opleverden) en het begin van de bouw van het
Slot (al dan niet op deze hoeve).
Barwout overleed in 1155 en wordt, zoals
ook de Tabula stelt, opgevolgd als Advocaat
door vier van zijn zonen. Dodo, Dirck,
Berwoud en Werembout. Als Heer volgt zijn
oudste zoon Aalbert op.
Van Dirck, Berwoud en Werembout vernemen
we niets meer. Mogelijk waren zij Advocaat
in andere plaatsen.
Dodo
Met Dodo beginnen de problemen over de
erfelijkheid van het Advocatenambt.
Hof schrijft hierover:
“ Het herstel van de vrede tussen de graaf en
de abdij heeft zijn nut bewezen toen het
klooster moeilijkheden kreeg met de heer
Dodo van Egmond, zoon van de inmiddels
overleden Berwold, de eerste die in Egmond
het ambt advocaat voor het leven verkreeg.
Dodo beweerde, dat het advocaatambt hem
erfelijk toekwam als leen, door zijn vader van
de abdij verworven, een insinuatie, die
gevaarlijke gevolgen kon hebben voor het
klooster. Alle vrijheid van handelen zou door
deze onmogelijke verhouding aan banden
gelegd worden. De kloosterlingen weigerden
dan ook pertinent aan deze eis toe te geven.
Toen de zaak tenslotte niet in der minne
geschikt kon worden, werd zij de graaf ter
Hfdst. 23 - Bl. 03
165
Berwout krijgt vlg. het
Adalbertusboek tussen
1134 en 1161 van de
Abt 5 pond en 1 mark
voor land gelegen in
Rijswijkerbroek met
een jaarlijkse
opbrengst van 8 pond.