Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Op 22-01-1752 koopt Leopold Philips
v. Arenberg ook het Grote Hotel.
In 1752 vinden er grondige verbouwingen
plaats in het Hof v. Egmont.
Mogelijk zijn toen de schilderijen van de
Heren/ Graven van Egmont verwijderd.
Omdat de Pignatelli’s de titel Graaf van
Egmont bleven voeren, bestaat de mogelijkheid
dat zij de schilderijen in 1752 naar Napels of
elders hebben laten transporteren.
Voorgenoemde Casimir, Markies v. Renty
voerde nog de titel Graaf van Egmont.
Zijn kinderen waren:
Uit zijn 1e huwelijk
1. Alfonsine L.J.F., gehuwd met een zoon van
de Graaf v. Fiennes (Spaans Ambassadeur te
Frankrijk).
Uit zijn 2e huwelijk
2. Charles M.L. † ongehuwd.
3. Louis J.C.A., Graaf d’Albert, gehuwd met
Josephine de Laval Montmorency.
4. Charles C.J., Graaf v. Montferrat.
5. Henriette C.
6. Marie P.A., gehuwd met Maria Joseph L. d’
Albert d’ Agilli, Vidame d’ Amiens, Hert. v.
Perquigui en Chaulnes.
7. Pauline S., genoemd Mademoiselle d’
Albert.
Zoals hiervoor vermeld bleef de familie
Pignatelli de titels Graaf van Egmont en Prins
van Gavere etc. voeren.
Het zou te ver voeren om de uitvoerige en
gecompliceerde stamboom van dit Geslacht
hier te vermelden.
Het Geslacht stierf in 1832 uit met
Karel Alexander Pignatelli, Grootmaarschalk
van de Nederlandse Koning Willem I.
Van belang is dat de Pignatelli’s in het bezit
bleven van de aanzienlijke erfgoederen en het
archief van het Geslacht van Egmont.
Het is ook mogelijk dat de schilderijen in
1752 in het Hof van Egmont zijn gebleven.
De Heren v. Arenberg waren verwant aan de
Graven van Egmont, maar niet zo nauw dat zij
waarde gehecht zullen hebben aan zo’n
omvangrijke collectie voorouderportretten.
De Pignatelli’s echter zullen naar ik mag
aannemen hierbij meer betrokkenheid getoond
hebben gezien hun directe verwantschap met
het oude geslacht van Egmont. Bovendien
nam hun status in aanzien toe door de bezittingen
en titels die hun door de Egmonterfenissen
ten deel vielen.
Tijdens de Bataafse Republiek (v.a. 1795) met
name na 1798, werden veel uitingen van de
oude orde, zoals wapenschilden en portretten
verwijderd. Mogelijk zijn toen ook de
Egmontportretten verloren gegaan.
Het is mij niet gelukt om in kontakt te treden
met mogelijk nog in Italië of Spanje wonende
Pignatelli nakomelingen.
Ik tast dus volledig in het duister omtrent
“het lot” van de Egmontportretten.
Hfdst. 64 - Bl. 02
504