Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Abt Lubbert komt niet voor in de portretreeksen.
Toch is hij dermate belangrijk dat ik hier bij
wijze van uitzondering een opsomming geef
van hetgeen over hem bekend is.
In 1240 werd hij verkozen tot Abt.
Hij moet toen min. 18 jaar oud geweest zijn.
In die tijd werd men op 16 jarige leeftijd als
volwassen beschouwd, maar voor de functie
van Abt diende men toch ouder te zijn.
Scholing was onontbeerlijk om deze functie te
kunnen vervullen.
Toch moeten we hier niet al te veel waarde aan
hechten. We zien meerdere malen dat zonen
van vooraanstaanden op jonge leeftijd een
belangrijke titel toebedeeld kregen.
Pater Hof omschrijft hem alsvolgt Blz. 58/59:
Het is een merkwaardig verschijnsel, dat wij,
na de dood van Lubbert I, nu reeds voor de
derde maal geconfronteerd worden met een abt
uit het geslacht van Egmond. Men zou dit op
het eerste gezicht kunnen toeschrijven aan
vrees of misschien met een minder hard woord,
aan politiek ten opzichte van de groeiende
macht van de advocaten. In werkelijkheid is de
juiste achtergrond van de gebeurtenissen voor
ons niet meer te achterhalen, maar het feit zelf
dat verschillende leden van dat geslacht monnik
in de abdij waren, wijst toch wel op een
toestand, waarin van vijandelijkheid nauwelijks
kan gesproken worden. Een andere kwestie is
of misschien nu reeds de meerderheid van de
kloosterbewoners uit de adellijke geslachten
van het land begon te stammen en dus de hele
mentaliteit langzamerhand ging veranderen?
Wat er van zij, de keuze van Lubbert is een van
de gelukkigste geweest, die de abdij in deze
periode gekend heeft. Zowel door zijn
persoonlijke gaven, als door de banden met de
groten uit het graafschap en zeker ook door de
gunstige tijdsomstandigheden is deze
kloostervoogd erin geslaagd om de hem
toevertrouwde abdij zowel op geestelijk als op
materieel gebied tot hoge bloei te brengen. De
bestuursperiode van Lubbert is dan ook in lange
tijd niet geëvenaard. Noemden wij de keuze
van abt Lubbert een teken van vrede tussen
abdij en advocaat, anderzijds is zij ook garantie
geweest voor de duurzaamheid van deze
toestand.
Lubbert
Reeds in het begin van het abbatiaat van
Lubbert stierf Gerard I *1 een oudoom van de
abt en werd diens zoon Willem advocaat, zoals
ten tijde van abt Hendrik geregeld was.
De abt heeft zich, zonder tot nepotisme te
vervallen, niet onbetuigd gelaten ten opzichte
van zijn familie. Niet minder dan vijf
oorkonden hebben hier betrekking op:
Uit oorkonden weten we het volgende:
08-09-1244 [ARA Egm. inv. 3 fol. 27 vo R33.
gedr. OHZ I- 408 (ook verm. in Tabula)]
Hij ontslaat met toestemming van het Kapittel
de zoon van zijn zuster Gertrudis uit de
ministerialiteit.
08-10-1248 [ARA Egm. inv. 3 fol. 29 R37.
gedr. OHZ I- 484]
Hij geeft aan Willem II v. Egmont (Dek IVA)
de tienden die hij in pacht had in leen tegen
gelijke voorwaarden.
19-04-1251 [ARA Egm. inv. 3 fol. 33 vo R50.
gedr. OHZ I- 541]
Geeft aan zijn broer Arnhold (Dek IVB) enige
tienden in leen ter delging van een schuld die
hij als Abt had vanwege het herstel van de
dijken te Hargen en Schagen.
31-12-1252
Verkoopt aan zijn broer Arnhold (Dek IVB)
en aan *** enig land te Winnemersweet ter
delging van een schuld.
**-**-1252
Schenkt 3 Librae aan het Convent uit de
pachtopbrengst van het Altrudeland onder
Rynegom.
24-07-1262 [ARA Egm. inv. 3 fol. 41 R73.
gedr. OHZ II- 90]
Bepaalt dat de lenen die zijn broer Arnhold
(Dek IVB) van de Abdij had voortaan erfelijk
zullen zijn.
† 05-08-1263 Begraven voor de Mariakapel
van de Abdijkerk. Tussen het graf van Abt
Floris en het gemeenschappelijke graf van de
Abten Andreas, Bruno en Reinier in.
Hfdst. 39 - Bl. 08
290
*1: M.i. is Gerard I
geen oudoom maar
een neef n.l.
Gerard II.
De zoon van
Gerard II is
Willem II.