Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Radbout II
Noten: Dit moet een reden gehad hebben. De meest voor de hand liggende reden is dat
Ghenna, hoewel dat niet duidelijk vermeld wordt in de ons overgeleverde
kronieken, een erfdochter was van de Heren van West Frisiae en daarmee ook van
haar grootvader Radbodus II/I (Zie Hfdst. 26). Nadat in 809 Radbodus III, de
laatste mannelijke telg uit de direkte lijn (een kleinzoon van de laatste Friese
Koning Radbodus II/I) was overleden, kon ook Garbrant I erfrechtelijke
aanspraken doen gelden op de bezittingen van de Koningen van het Friese Rijk.
Zelf deed hij dit voor zover wij weten niet.
De nakomelingen van Ghenna, de Graven van het Hollandse Huis, waren hier
wel op uit. Dat Ghenna in die tijd de huwelijkspartner bij uitstek was en hierdoor
veeleisend kon zijn, is duidelijk.
*13 De translatie van de stoffelijke overschotten (volgens Woutersz. in 902) was
zoals eerder opgemerkt, voor die tijd een ongebruikelijke actie, slechts toegepast
bij noodsituaties.
De reden kan zijn geweest dat de oorspronkelijke dodenakker te Rinnegom door
het wassende water van het toen nog onbedijkte, min of meer in open verbinding
met de Noordzee staande Egmondermeer, onder water kwam te staan.
Wie werden er getransleerd:
1. Zijn vrouw † 884.
2. Zijn vader Wolbrant. Alléén een urn met diens hart, want zijn lichaam werd in
868 te St. Denis bij Parijs begraven.
3. Zijn moeder Aleyd v. Saksen †869.
4. Zijn ongehuwde oom Garbrant †845.
5. Zijn grootvader Radbodus II/I †792.
6. Amaea v. Hongarije †792, echtgenote van Radbodus II/I.
*. Enige jong gestorven kinderen.
Radbodus II/I was naar wij mogen aannemen de eerste van zijn Geslacht die in
Egmond woonde. Zijn voorouders, de Friese Koningen, woonden voorzover wij
weten te Stavoren en werden daar ook begraven.
Mogelijk was het later zo genoemde Radboutkerkhof te Rinnegom al eerder in
gebruik bij de voorgangers (Heren/Graven van Kennum) van Radbodus II/I.
Over hen is verder niets bekend. Radbout II zal zich daar ook niet om
bekommerd hebben.
Het Radboutkerkhof zal enige tijd onder water hebben gestaan. Na de bedijking
van het Egmondermeer kwam dit weer droog te liggen en konden de oude
eigenaars weer rechten op dit grondstuk doen gelden. We zien veel later dan ook
dat de Heren van Rietwijk op deze plaats een versterkt huis bewoonden.
Mogelijk op dezelfde plek waar voorheen de houten hoeve van de Heren van
Kennum stond.
Er dient hier nog uitvoerig archeologisch onderzoek plaats te vinden.
Het zou een goede zaak zijn indien de archeologen met deze wetenschap
rekening hielden.
Mochten er op dit grondstuk b.v. urnen of stoffelijke resten etc. worden
gevonden, dan kunnen deze afkomstig zijn van de eerste Heren van Kennum
etc. (vóór 767).
*14 Omstreeks 920 leefde er in Stavoren een Priester Cappidus, ook wel Stavriensis
genoemd. Hij legde de geschiedenis vast van de Friese Prinsen, Hertogen en
Koningen.
Van Cappidus is ook een levensbeschrijving bekend van St. Lebuinus, Otgerus,
Plechemus en Odolfus.
De originele handschriften zijn waarschijnlijk verloren gegaan bij de grote brand
in de boekerij van Stavoren. Mogelijk zijn afschriften hiervan langer bewaard
gebleven en konden de kroniekschrijvers er gebruik van maken.
*15 Hij laat het Huis te Rinnegom afbreken en een nieuw Huis op de Hoef bouwen. [W]
Hfdst. 29 - Bl. 07
223