Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Woutersz. verwijst in zijn tekst enige malen
naar teksten in de marge (aangegeven met *).
*1: Marcelmus scryft ende noempt Utrecht
dat oeste deel van Hollant.
*2: Marcelmus schrijft in syn boeck van
Wiltenburch.
*3: Marcelmus schryft hoe dat Brittannia nae
die Coning Engistus ghenoemt is Engilant.
Ende schrief noch hoe dat int jaer ons heeren
vi c ende Lxxxvij (687) is die heylge biscop
sinte Wilfridus te scheep gegaen om nae
Romen te reysen ende is mitten Westen windt
an gecomen in Vrieslant ende is aldaer
vanden Coning Agillus eerlicken ontfangen
geweest, ende heeft aldaar een winter lang
den christen gelove gepreect ende geleert
ende heeft aldereerst veel vanden Vriesen
bekeert gedoopt. Ende is daer nae weder om
in Engilant gereyst. Als nu sinte Egbertus,
den heyligen Biscop dit van hem gehoort
hadde dat in Vrieslant predicanten ende
leeraers gebreck waren, soe heeft hy weder
om in Vrieslant gesonden een van syn
canonnicken, Wigbertus genoempt, mit twe
clericken om dat hy seer geleert was ende die
werelt geheel versmade ende heeft die
Coning Rabodus ende syn volck twe jaeren
lang den christen gelove gepreect ende
geleert. Mer siende dat hy geen vruchte ende
dede, is hy weder om in Engilant gekeert. Als
dit gehoort heeft die heyligen biscop sinte
Egbertus, is daer inne seer bedroeft geweest,
nochtaens en heeft hy niet afgelaten, mer
heeft weder om ut sekere cloesteren genomen
twalef geleerder mannen om in Vrieslant te
senden. Ende die gesonden syn in Vrieslant
syn dese als Willibrordus, Zwitbertus, Accha,
Wigbertus, Willibaldus, Winibaldus,
Lievinus, twe Ewaldi, Werenfridus ende Ick,
Marcelm us, die alderminste van allen, die
dese hystorie geschreven heb, gelyck ick
mede van sinte Willibroert geschreven heb.
Dese syn al priesters geweest. Ende sint
Aelbert, soen van den Coning Deiorum, Die
syns vaders coninglicke goet ende erve om
Christus wille ende liefde gelaten heeft. Ende
want dese heylige mannen ende leeraars
waren gesproten ende gecomen in Engilant
van den geslachte ende bloede van de Vriesen
ende Nedersaxen ende die vriese sprake ofte
tale wel daer om kenden, waer omme sy
bequemelicker souden moeghen die Vriesen
ende Nedersaxen preken ende leeren den
christen gelove in den vriese sprake of tale.
Waeromme dese twaalf voerszeyde heilige
ende geleerde mannen die benedixtie van den
heyligen Aertsbiscop ontfangen hebbende
ende oeck oerlof van hoer ouders ende
vrienden genomen hebbende, syn te scheep
gegaen ende syn voer windt aen gecomen tot
Wiltenburch of tot Utrecht.
*4: Van desen Coning Agillus schryft
Marcelmus in syn boeck.
*5: Marcelmus schryft in syn boeck van
desen Coning Rabodus.
*6: Int jaer ons heren vic ende x c (690). Ende
op dese tyt hadde die Princse Puppinus van
Harstal ut Wiltenburch ofte Utrecht verdreven
ende verjaecht den Coning Rabodus ende hy
woende in Een Eylant genoempt Fostelant
nae den afgod Foste, die aldaer van den
inwoenders aenbeden warde. Ende hy dede
den heyligen Priester sinte Wigbert doen
doden om Christus naem ende om dat hy den
christen gelove aldaer preecte.
Conclusie
We zien dat Woutersz. veel citeert uit het
boek van Marcelmus, zie hierover ook Hfdst.
04 Bl. 09.
Wat opvalt is dat het weliswaar een
langdradig maar zeker geen onlogisch of
onduidelijk verhaal is.
Vanaf het jaar 337 wordt een duidelijk
genealogisch verslag gegeven. Woutersz. is
dus geen aanhanger van de in die tijd ook wel
gangbare afstammingstheorieën die de
Graven van Holland via de Friezen en
Trojanen, het liefst direct van Adam en Eva
wilden laten afstammen.
Hfdst. 25 - Bl. 09
181