Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

eoordeling voorgelegd. Deze deed na zijn
principes et nobiles gehoord te hebben, op 3
october 1174 uitspraak. Voorop werd gesteld,
dat op zich de graven van Holland de
eigenlijke advocaten van de abdij waren.
Omdat echter in kleinere aangelegenheden de
abdij niet buiten een zaakgelastigde kon,
bepaalde de graaf dat dit gedelegeerde
advocatenambt bekleed zou worden door
iemand, die in gemeenschappelijk overleg
tussen de graaf en abt gekozen moest worden.
Deze zou dit ambt niet voor het leven
uitoefenen maar tot opzeggens toe [Fontes
p. 239]. In principe kreeg de abdij dus gelijk,
maar in de praktijk bleek het slechts een
uitstellen van de kwestie. Dodo werd immers
in gemeenschappelijk overleg tot advocaat
gekozen, zodat de bestaande situatie
bevestigd werd en de familie van Egmont,
zoals zij zich spoedig gingen noemen, steeds
vaster in het zadel kwam. Het voordeel dat
dit compromis voor de abdij opleverde, was
dat de rust tenminste voor enige tijd hersteld
was”.
Dodo komt voor in een oorkonde van 28-08-
1162 en wordt daar genoemd met zijn broers.
Van de gravelijke uitspraak van 1174 is ook
een oorkonde overgeleverd.
Overigens krijgen de broeders in 1174 van de
Abt vijf pond jaarlijks. Onduidelijk is wie
hier met de broeders bedoeld worden. Als dit
Dodo en zijn broers zijn, dan hoefden zij
destijds het Advocatenambt niet om het geld
te aanvaarden. Met broeders kunnen ook de
broeders van het convent bedoeld zijn.
Na het overlijden van zijn broer Allert, neemt
Dodo in 1168 waar als Heer van Egmond
omdat de zoon van Allert bij het overlijden
van zijn vader nog niet geboren was.
Deze opvolging vindt plaats na verheffing en
verkiezing door de inwoners van Egmond.
[zie Woutersz. en v.d. Schelling]
Dodo overleed in 1200.
Wouter I
Wouter I werd in 1168 geboren en kon zijn
vader dus in 1168+ 16= 1184 opvolgen als
Heer van Egmont. Zijn oom (neef ?) en
voogd bleef denk ik het Advocatenambt zelf
uitoefenen tot 1200.
Intussen woedde de oorlog met de Graaf van
Loon waarbij het Slot op de Hoef in 1205
verwoest werd.
In 1202 breken moeilijkheden uit tussen de
Abdij en Wouter I.
Hof schrijft:
“ Uit dezelfde tijd dateert ook een nieuwe
strijd tussen de abdij en de heren van
Egmond. In 1202 was Dodo, die zich
geschikt had in de beslissing van 1174,
gestorven en was de advocatie aan zijn neef
Wouter gekomen. Dat deze in de
geschiedenis de naam van quade Wouter heeft
gekregen [Hovaeus p. 42], doet reeds
vermoeden, dat hij geen gemakkelijk heer
was. Het klooster zou er de gevolgen van
ondervinden. Antonius Hovaeus noemt hem
een seer wonderlick man, seer haestich ende
toernich van natuere maer goet te versoenen.
Vanaf het begin toonde hij zich vijandig
tegenover de abt, die hij volgens dezelfde
kroniek nooit anders dan een ley cappaert
noemde (de gedrukte versie staat op p. 42:
luysich cappaert). Hij weigerde zijn leen te
verzoeken en ontnam het convent de tiende
van de vis op zee. Uit dezelfde tijd moet een
bericht dateren dat hij een monnik gevangen
nam om een hoge losprijs voor hem te
krijgen. [Fontes p. 253] Wederzijds schijnen
zich gewelddaden voorgedaan te hebben.
Hovaeus verhaalt, dat de abt een poging zou
hebben gedaan om kwade Wouter te
vermoorden. Volgens het verhaal zou hij
- nota bene in de Kerstnacht - driehonderd
man te paard naar het huis van Dirk van
Rijswijk te Rinnegom gestuurd hebben, waar
Wouter na de verwoesting van zijn eigen
kasteel verbleef, om hem te vermoorden.
Deze was echter tijdig gewaarschuwd, trok
met zijn krijgslieden op en leverde slag op
het plein voor de Abdijkerk, het z.g. Krijt.
Na zijn tegenstanders verslagen te hebben,
stak hij, aldus Hovaeus, de molen van het
klooster en de stallen van de graaf van
Holland in brand. [Hovaeus p. 44] Wat betreft
dit laatste is de schrijver zeker in de war.
Dezelfde misdrijven worden in de kroniek
van de abdij vermeld, als gepleegd in
september 1360. [Roefs p. 180] Dit is wel een
reden om het hele verhaal met de nodige
scepsis te lezen. Het gaat nog door met te
vermelden dat graaf Willem Zonderland op
klacht van de abt heer Wouter op
Nieuwjaarsdag heeft laten ontvoeren en
opsluiten in zijn huis te Heemskerk. Spoedig
echter werd hij daar door vrienden bevrijd.
Hij gebruikte zijn vrijheid om het slot op de
Hoef in nieuwe luister te herstellen. Over de
strijd tegen de abdij wordt niets meer
vernomen. Mogelijk heeft de dood van abt
Franco op 3 oktober 1206, bijgedragen tot het
Hfdst. 23 - Bl. 04
166