Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Een langgerekte hut op het principe van de
hutkom. Daarin was een stookgedeelte
aangelegd met een rookgat waaronder men kon
koken, braden etc. en waar men in koude tijden
omheen kon zitten. Verder beschikte men
over een gedeelte als slaapruimte voor meerdere
personen en d.m.v. vlechtwerkwanden werd
een afgescheiden gedeelte voor de huisdieren
gecreëerd.
De huisdieren bestonden in eerste instantie uit
schapen, geiten en kippen. Deze vergden
weinig verzorging en ruimte. Runderen bezat
men wel, maar waarschijnlijk niet in grote
aantallen.
Het voedsel bestond in hoofdzaak uit vis,
kleinwild en veldvruchten.
Kleding werd gemaakt van dierenvellen, wol,
vlas en hennep.
Dat men in groepen bij elkaar bleef wonen,
was niet alleen het gevolg van de schaarse
vruchtbare gronden, maar ook van het geringe
aantal gebruiksvoorwerpen (gereedschap,
wapens, aardewerk etc.).
Men bouwde naast de woonplaats ook wel een
wijkplaats of vluchtburcht. Deze lag verscholen
in het moeras en in tijden van gevaar kon men
zich daar met goederen en vee terugtrekken.
De vluchtburcht werd veelal voorzien van een
onopvallende uitkijktoren en ter verdediging
omheind met een palissade.
Vluchtburchten hadden een permanente
bewoner; de vluchtburchtbeheerder.
De beheerders werden steeds onafhankelijker
en bouwden de vluchtburchten uit tot
Castellums. In principe zijn zij de voorgangers
van de latere ridders.
Voorbeelden van tot Castellum omgebouwde
vluchtburchten zijn het Slot op de Hoef te
Egmond, Marquette, Oud Haarlem etc.
Het waren ruime vrijwel ronde omheinde
plaatsen met een Donjon en een Zaalhuis.
Later versteenden deze elementen en werd de
open plaats steeds meer volgebouwd.
Zee
Duinen
Geest
Weg
Dorp
Moeras
Vluchtburcht
Hfdst. 10 - Bl. 06
64