Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Conclusie
Opvallend in het Detmoldse handschrift is het
portretje met daarnaast de vermelding van zijn
naam in een kader.
Op het portretje is rechts het Kasteel van
Egmond en links een onduidelijke torenspits te
zien.
De pet die Dodo draagt heeft geen allure. Niet,
zoals bij Allard, versierd met een juweel of
zoals bij Wouter, met een veer.
Bijzonder is dat de kroniek van Woutersz. hem
beschrijft als een vriend van de Abdij terwijl
zijn aantreden als Advocaat wordt gekenmerkt
door ruzie over het vermeende erfelijke recht
op de positie van Advocaat van de Abdij.
De Graven van Holland, als stichters van de
Abdij, waren formeel nog steeds de Advocaten.
Dat zij deze functie door een ondergeschikte
lieten uitvoeren is duidelijk. De Graaf had wel
belangrijker zaken om af te handelen. Dat Abt
Wouter een belangrijke lokale edelman als
Advocaat aanstelt is begrijpelijk. Hij geeft deze
Advocaat een hoeve met zes huizen in leen.
Deze Advocaat (Barwout II), begint met de
bouw van een versterkt huis op het
naastgelegen stukje moerasland. De voltooiing
hiervan heeft hij niet meer mee mogen maken
(hij stierf in 1155). Zijn opvolger Aalbert zal
tijdens zijn 54 jarige regeerperiode het Huis
afgebouwd hebben.
Aalbert (Allaert) was kennelijk de oudste zoon
en volgde op in de rechten van zijn vader.
Dit waren niet alleen de leenrechten die zijn
vader van de Abdij had verkregen.
Zijn vader was, toen hij als Advocaat van
Egmond werd aangesteld, een rijk edelman.
Helaas zijn er geen dokumenten overgeleverd
waarin de lokatie van de oorspronkelijke
eigendommen van Barwout II aangegeven zijn.
In 1114 was nog géén sprake van een
Heerlijkheid Egmond. De in leen ontvangen
hoeve met zes huizen te Egmond aan de Hoef
was onbeduidend. Het zal destijds wel de hele
dorpsgemeenschap aan een uitloper van het
Egmondermeer omvat hebben.
Een belangrijk edelman uit die tijd vernoemde
zich niet naar zo’n onbeduidend gebied.
Voorzover dat nu te overzien is erfde Aalbert de
Heerlijke Rechten etc.
Zijn broer Berwout (Werenbout) volgt op in de
functie van Advocaat. Hij wordt in 1143
genoemd als “viri clarissimi” (een van de
hoogstgeplaatsten) bij de kerkwijding te
Dodo III
Egmond. Wanneer we Woutersz. volgen dan
sneuvelde hij op 02-05-1168. Dit was vier
maanden nadat zijn broer Aalbert (22-01-1168)
eveneens sneuvelde in een slag tegen de
Friezen.
Dodo, als jongste zoon, kwam daardoor op
02-05-1168 in het bezit van zowel de Heerlijke
Rechten van zijn vader als de rechten op de
Advocatuur van de Abdij van Egmond.
Dodo diende rekening te houden met de rechten
van een nog ongeboren kind van zijn broer
Aalbert (geboren **-05-1168). Deze rechten
heeft hij kennelijk gerespecteerd. Dat dit de
reden voor zijn ongehuwde status was, is m.i.
bezijden de werkelijkheid. Zijn onaantrekkelijke
voorkomen zoals Woutersz. dit omschrijft
(dikke buik, benen etc.) zal hem eerder parten
hebben gespeeld. Dodo is niettemin 87 jaar
oud geworden.
Zijn portret echter, geeft deze kenmerken niet
weer. Hij wordt zelfs afgebeeld als een
aantrekkelijke man.
Meest opvallend aan deze tekening is m.i. het
ontbreken van sporen.
Wanneer we de ruzies tussen Advocaten en de
Abdij bezien dan komen we tot het volgende.
Berwout Dodenzoen kreeg in 1130 de
Advocatuur voor het leven.
Barwout I (zoon van Dodo II) kan dit niet
geweest zijn, omdat hij al in 1093 overleed.
Barwout II komt ook niet in aanmerking want
hij overleed in 1114.
Toen Berwout Dodenzoen, volgens Detmold, in
1155 overleed, had hij vijf zonen: Dodo, Allert
ridder, Dirck, Berwout en Werenbout, die
v. Egmondt genoemd werden.
Volgens Woutersz. en v.d. Schelling stierf
Barwout II op 01-05-1114 en liet hij volgens
Woutersz. slechts drie zonen na: Allaert, Dodo
en Werenboldus.
v.d. Schelling noemt er ook drie: Aalbert en
Dodo gestorven zonder kinderen nagelaten te
hebben en Barwout gesneuveld nevens zijn
vader in de veldslag tegen de Friezen (01-05-
1114).
Dat Aalbert geen kinderen naliet is onjuist
(verschrijving). Zie Hfdst. 35. Hier schrijft
v.d. Schelling zelf dat Aalbert of Allard de Ie
zoon was van Barwout de IIe.
In Hfdst. 37 geeft v.d. Schelling duidelijk aan
Hfdst. 36 - Bl. 06
269