Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

4 Radbodus II/I als eerste Heer van Egmond
Op Bl. 02 heb ik aangegeven dat de Friese
Koning Radbodus II na een verblijf bij zijn
familie te Jutland zich opnieuw in Egmond
vestigde. Hij weigerde de door de Franken
aangeboden Koningstitel (in leen) en leidde een
teruggetrokken bestaan nabij het graf van zijn
in ~740 overleden leermeester Adalbert.
Mogelijk bewoonde en beheerde hij het Fort
waar Adalbert werd begraven.
Zijn titels Koning van het Friese Rijk en Heer
(Hertog) van West Frisiae waren hem
afgenomen. Mogelijk behield hij wel de titel
Graaf van Kennum en Heer van Egmond.
Vooral de titel Heer van Egmond was gebonden
aan bezit.
Hij zou in 792 zijn overleden. Hij liet volgens
de Egmondse bronnen twee zonen na: Garbrant
en Wolbrant. Dat impliceert niet dat hij
geen zonen had uit b.v. de periode 749 toen
hij zijn broer Gondobaldus als Koning van het
Friese Rijk opvolgde tot aan zijn dood in 792.
De Egmondse bronnen vermelden niets hierover
(voor hen was het niet ter zake doende).
Bekend is dat Radbout III (een zoon of
kleinzoon) in 809 te Stavoren overleed en als
laatste mannelijke nakomeling van het geslacht
van de Koningen van Friesland met veel eer
werd begraven.
Sommige schrijvers voegen tussen
Radbodus II/I en Garbrant I nog één Radbodus
als Graaf van Egmond toe. Dit is m.i. overbodig
en wordt niet door kronieken gestaafd.
Garbrant I volgde zijn vader op en stierf in 845
zonder wettige nakomelingen.
Zijn veel jongere broer Wolbrant volgde hem
op. Zie Bl. 05.
Diens zoon Radbout II volgde in 868 op.
Deze stierf in 919 met Dodo I als enige zoon.
Mogelijk werd deze Dodo niet erkend als zijnde
erfgerechtigd en kwamen daardoor de rechten
op Kennum aan zijn oudere zuster Ghenna.
Dodo I huwde een dochter van de Hertog van
Brunswijk. Uit dit huwelijk is Walengier I
voortgekomen.
Walengier was een zeer status bewuste man.
Hij huwde Katharina, dochter van de Hertog van
Clochester. Toen zij betrapt werd op overspel,
werd zij samen met haar minnaar door
Walengier gedood. Zijn zoon uit dit huwelijk
werd verstoten en hij huwde opnieuw, nu met
Helena van Brandenburg.
Zijn zoon uit dit huwelijk noemde hij Dodo (II).
5 Berwout Dodensoen de eerste Advocaat uit
het Egmontse Huis van de Abdij van Egmond
De hiervoor genoemde Dodo II was, toen zijn
vader in 1016 overleed, pas 16 jaar oud. In 1021
streed zijn moeder in mannenkleren mee tegen
de West Friezen.
Bij Appolonia, dochter van de Hertog van
Limburg had hij slechts één zoon Barwout I.
Dodo II stierf in 1074.
Barwout I had volgens Woutersz. bij Helionora,
dochter van de Graaf van Oostervant twee
zonen: Barwout (II) en Stephanus.
Stephanus werd de vijfde Abt van Egmond.
Barwout I stierf in 1093.
Barwout II huwde volgens Woutersz. met
“Rosemunda, die dochter van den Graef van
Vlaenderen, daer hy by wan drie soenen, Allaert,
Dodo ende Werenboldus, die altesamen ridderen
waeren van Graef Floris van Hollant geslaghen”.
Rosemunda was mogelijk een dochter van
Robrecht de Vries, die in 1063 huwde met
Geertruid van Saksen-Billung, weduwe van
Graaf Floris I van Holland.
Barwout II sneuvelde in 1114 in een strijd tegen
de West Friezen bij het Huis te Vronen.
Hij werd opgevolgd door Aalbert (Allaert) I.
Aalbert huwde met Anthonette, dochter van de
Graaf van Henegouwen. Hij sneuvelde in 1168
in een strijd tegen de West Friezen te Schoorl.
Zijn zoon Wouter I was nog niet geboren.
Anthonette ging naar haar ouders te Valencyn in
Henegouwen waar Wouter I werd geboren.
Intussen werd in Egmond Dodo III, de jongere
broer van Aalbert I, tot Heer benoemd.
In de kroniek van Woutersz. werd Barwout
Dodensoen, Advocaat van de Abdij van
Egmond niet genoemd.
Wel komen we hem tegen in verschillende
andere kronieken.
Detmold L3 nr. 429 fol. 127 + 127V.
...In dese abbet Wouters tijden so woende tot
Egmondt een seer rijck edel man die sijn naem was
Berwoud Dodenzoen. Dese Berwoud dede den abbet
van Egmont groet hulp in die verbetering des cloesters
voersz. waer on die abbet Wouter maeckte hem sijn
advocaat dat is een beschermer des kercks van Egmondt
tot sijn lijff dat is alle so lang als hij leefde ende
nijet erflicken...
...Mer desen Berwoud isset gheghont tot sijn lijff.
Ende hem wert daer op ghegheven te leen een hoef
met ses huijsen die erfhuur betaelden. Ende op die
hoeff so timmerde hij een slot. Mer eer dat voltimmert
wort so sterff hij int jaer ons heren M.C.lv (1155).
Hij hadde vijff zonen als Dodo, Allert ridder, Dirck,
Berwoud en
Hfdst. 70 - Bl. 07
584