Digitale versie - Afbeeldinge ende Levens beschryvinge van de ...

Adelbert de kerk zouden bezoeken, daar het vertonen
van de relieken bijwonen of een gift zouden doen.
[Reg. 261] Dat de verstandhouding met de bisschop in
die jaren goed was, blijkt nog uit een ander getuigenis.
Bij de diocesane synode van 04-05-1344 te Utrecht,
stelde men veel prijs op de aanwezigheid van de abt,
omdat de vergadering zich bezig ging houden met de
religieuzen. Het ging er o.a. om of zij zonder
toestemming van de bisschop mochten worden
toegelaten tot preek- en biechtstoeI. Daar de abt exempt
was en bijgevolg niet door de ordinarius verplicht kon
worden de synode bij te wonen, vroeg de abt de
bisschop om een uitdrukkelijke verklaring, dat hij
verschenen was op verzoek en dat dit niet zou
prejudicieren ten aanzien van het privilege van
exemptie van het klooster en dat de abt niet als
onderdaan, maar als vriend aanwezig was. [Reg. 293]
Op 22-01-1342 kwam wijbisschop Kono naar Egmond
voor een dubbele plechtigheid. De eerste bestond in het
reconcilieren van de abdijkerk, waar twee scholieren op
bloedige wijze een vete beslecht hadden. [ARA Egm.
inv. 3 fol. 82vo] Het geval had misschien niet veel om
handen, maar de kerkelijke wetten waren
onverbiddelijk streng in die dagen, en dus werd de
kerk gesloten en mocht pas na een bepaald plechtig
ritueel weer opengesteld worden. Zo’n reconciliatie
kwam in de Middeleeuwen nogal eens voor en zelfs
profiteerde men van de aanwezigheid van een bisschop
om voor alle zekerheid, een wegens misschien
onbekend gebleven delicten, ontheiligde kerk te
herwijden. Later zou de abt zelf de volmacht verkrijgen
om zo’n reconciliatie te verrichten hetgeen een en
ander wat vereenvoudigde. [Reg. 1242]
Het eigenlijke doel van de komst van de bisschop was
het inwijden van de sacristie en het consacreren van een
altaar aldaar. Dit had de volgende dag plaats ter ere van
St. Jeroen en St. Agatha. [Roefs p. 177] De plechtigheid
betekende de afsluiting van een langdurige
bouwperiode, in 1332 aangevangen met de bouw of de
restauratie van de dormter door abt Dirk en voltooid
door Hugo. De bouwwerkzaamheden aan de sacristie
hielden hier nauw verband mee. Beide localiteiten
immers grensden aan de kerk, de eerste vanaf het
westpand, de tweede in het noordpand.
De 8e maart 1343 werd de abt met twee dekens van
Utrecht benoemd tot uitvoerder van een pauselijke
bulle, die aan de bisschop toestond enige geldelijke
bijdragen te vragen van de niet exempte geestelijkheid
van het bisdom. [Bullarium I, 1963] Nadere
bijzonderheden kennen we niet. Later in 1344 zal de
abdij nog gezamenlijk met de bisschop een actie voeren
tegen een pauselijke belasting. De abdij moest toen
financieel bijdragen voor de boden van Ufrecht, die te
Rome voeren om die exactie, die die Pawes hebben wil,
weder te stane. [ARA Egm. inv. 763 fol. 62]
Kort na zijn benoeming bracht de nieuwe abt een
correctie aan in de kalender van de abdij. Het schijnt
dat sedert enige jaren het feest van Kerkwijding op een
foutieve datum gevierd werd, welke weten we niet,
evenmin de oorzaak ervan. Waarschijnlijk is er een
vergissing in het spel geweest. Zo zou men de latijnse
uitdrukking per abusio- nem quorundam kunnen
vertalen met per abuis. In ieder geval werd nu de
traditionele datum van 7 oktober hersteld. Bisschop Jan
van Diest verleende bij die gelegenheid, ook voor dit
feest een aflaat van 40 dagen. [ARA Egm. inv. 3 fol.
82vo]
Uit de met zorg opgestelde en uitmuntend bewaarde
kasrekening van het jaar 1344, onderdeel van een
verloren serie vanaf 1330 tot 1354, bijgehouden door
de procurator Willem van Rollant, krijgen we van
Egmond de indruk als van een bloeiend en
goedgeordend klooster dat een convent van 28
monniken telde, waarvan 18 geprofesten.
Administratie, zieken- en armenzorg waren nauwkeurig
geregeld en er werd voortdurend gewerkt aan
restauratie van abdijgebouwen en uithoven, aan
onderhoud van dijken, sluizen en molens. [ARA Egm.
inv. 763] Maar uit deze rekening komt ook de slechte
gezondheidstoestand van de abt steeds duidelijker naar
voren. Reeds vanaf de aanvang der rekening augustus
1344 was er sprake van apothekers, heelmeesters en
geneeskrachtige kruiden voor de abt. Deze stierf 17
augustus 1345, na een maand te voren een volle aflaat
in het uur van sterven van de paus te hebben
verkregen. [AAU dl. 60 p. 88] Zijn graf lag tegenover
het altaar van St. Benedictus d.w.z. vlak voor de ingang
van de sacristie, die hij zelf verbouwd had. [Roefs p. 177]
De volgende oorkonden van Abt Hugo
Mensonisz. zijn bewaardgebleven:
• Reg. 222: 10-01-1333 (hier als Prior).
Bertreft verhuur van land door Simon van Waterland,
monnik te Egmond.
• Reg. 235: 02-02-1336.
Betreft opdracht door Aernt Gheritsz.
• Reg. 236.
Betreft een jaarrente voor priester Simon de Zee.
• Reg. 238.
Betreft opdracht door Jacob Willem Costersz.
Reg. 255: Goedkeur stichting kapelanie door wijlen
Hugho Pollaert, destijds rector van de kerk van
Voirhout.
• Reg. 258.
Geeft Geriit Hughen costersz. van Voirhout een huis.
• Reg. 263.
Verleent Matthijs Dirxsone zijn leen onverstervelijk.
• Reg. 266.
Opdracht tegen leen door Symon van der Burch.
• Reg. 267.
Opdracht tegen leen door Melijs van Berkel.
• Reg. 268.
Opdracht tegen leen door Willaem Naghel.
• Reg. 271.
Beleent Harman van Sueten.
• Reg. 273.
Betreft hospitaal te Alkmaar.
• Reg. 285.
Verleent erfrecht aan Wouter Wicghersz. v. Riedwijc.
• Reg. 296: 06-07-1344.
Betreft erfrecht van Bartoud Melissoen.
Ook hier treffen we geen oorkonden aan die
zijn directe familie betreffen.
S. 40-7b. Willem
Hij wordt alleen genoemd in de Kroniek van
Woutersz.
Hfdst. 75 - Bl. 12
621