DE DRAAIENDE PUT

V1
JAN JANSEN
een tekst van het epos zo goed te begrijpen dat ik inzicht kreeg in de Mande-cultuur
via de taal. Esger Duintjer heeft tevens, samen met Arlette Senn-Borloz, geholpen
met de correctie van de Franse samenvatting.
Dit boek is voor een deel het produkt van jarenlange discussie met vele collega's
in het binnenland en buitenland; zij stelden mijn ideeën bij en voorzagen mij van
informatie. Met name mijn kamergenoten Dmitri van den Bersselaar en Gerhard
Seibert ben ik veel verschuldigd voor hun belangstelling en commentaar. Ook heb ik
veel geleerd van mijn collega's in de 'West-Afrika club', de 'CASA-bijeenkomsten'
en het 'Post-Doctoraal Overleg'.
Ik bedank al mijn vrienden voor hun belangstelling en steun bij het uitvoeren van
een onderzoek. Bij de redactie van de tekst van dit boek heb ik dankbaar gebruik
gemaakt van de hulp van Monique van der Linden, Karin Vocking, Maud Verheij,
Alex Oude Elferink, Tineke Ceelen, Inge Leuverink, Susan Niemantsverdriet, Sabine
Jansen en Rosa Knorringa. Daarnaast hebben vele anderen mij sinds mijn afstuderen
bijgestaan met het schrijven van teksten. Vooral Lisan van Beurden heeft mij
hierover veel geleerd. Helaas heeft Lisan het schrijven van dit boek niet meer heeft
mogen meemaken.
Mijn belangrijkste steunpilaar heb ik nog niet genoemd. Edith Mulder (n muso
Fanta Diabaté) heeft niet alleen de tekst van dit boek geredigeerd, mij in Kela
opgezocht, naar al mijn verhalen geluisterd en met mijn plannen meegedacht. Maar
ook mij geaccepteerd met mijn grillige aanwezigheidspatroon: soms maandenlang
afwezig, dan weer wekenlang aanwezig met een groep Afrikaanse artiesten of met
Amerikaanse wetenschappers die ik in huis had gehaald. Daarom verdient Edith de
grootste lof en draag ik dit boek aan haar op.
JJ.
september 1995