PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

kocu ve genişlemeci güçler arasında ayırım yapılabilir, ancak Morgenthau' •nun görüşüne göre bu farklılık bir amaç farklılığından değil, her devletinelde edebildiği fırsatlardaki farklılıktan doğmaktadır Fakat aslında tarihişahsiyetlerin amaçlan arasında da gerçek farklılıklar vardır. Muhakkakki devlet adamlarının hepsi güç ile az da olsa ilgilenmişlerdir yoksatarihte bir iz bırakmaları mümkün olmazdı). Ancak bazıları çok daha düşükgüç düzeylerinde tatmin olmuşlardır. Şimdiki ve gelecekteki dünyasiyasal sistemlerini birbirlerinden ayırmak için, önemli devletlerin birindeyine bir Hitler'in iktidara gelip gelemeyeceğini, ya da Çin'lilerin gerçektenbir devrimin yerel karekteri ile ilgili olup olmadıklarını bilmekzorundayız.Acaba Morgenthau ve yandaşları "güc"ü uluslararası politikanın nihaiamacı olarak mı belirtmek istiyorlardı? Bazen karar vermek pek güçtü,zira yazılanların bir bölümü, neredeyse bir doğa kanunu kesinliği ile, her"gerçek devlet adamının" ve "gerçek devletin" bu amacı izlemesi gerektiğinisöylüyordu. Siyasal gerçekçiliğin bu totolojik yönü, özellikle gerçekhayatta güçten gayri amaçlar güden veya kasten güçlerini feda edendevletlerin varlığını gizleyeceği için, büyük ölçüde eleştiriye uğradı. Bueleştiriyi yapanlar arasında Arnold Wolfers (1962), Robert Tucker (1952),Stanley Hoffmann (1960), ve Inis Claude (1964) vardı.Bütün bunlara rağmen, uluslararası süreçleri açıklayabilecek ve öncedentahmin edebilecek bir model olarak realizm, övülmeye değer. Ekonomistlersanayiciler'in yalnızca kâr amacı güttüklerini varsayarak fiyathareketlerini pekala açıklayabiliyorlar.Dostluk, adam kayırma vb. düşüncelerin işin içine girdiğini bildiğimizhalde, kârı yükseltme amacını esas alan kuramın güçlü bir açıklama aracıolduğunu biliyoruz (tabii eğer bütün şirketlere Devlet el koyarsa bukuram hiç işleyemez).Aynı biçimde gücü arttırmayı hedef alan basitleştirmeler, uluslararasıalanda görülen ittifak kümeleşmelerini açıklamakta pek yararlı olabilir.Gerçekte hiç bir devlet sadece ve sadece gücü arttırma politikası izlemez.Ama, devletler sık sık güç ile uğraşmak zorundadırlar. Biz, eğer hangisiyasal tercihin, incelemekte olduğumuz ülkenin etkisini arttırma olasılığıolduğunu bilirsek, bu siyasal tercihin ne olabileceği hakkında iyi birfikir sahibi olabiliriz. Siyaset biliminde, sapmaların pek çoğunu izah kabiliyetiolan ve pek az şeyi sürprizlere bırakan varsayımları önemsemezlikedemeyiz.Eğer bir toplumun iç yapısında onu uluslararası siyaset alanında güçkavramı ile ilgilendirecek hiç bir şey olmasa bile, uluslararası anarşikdurum dolayısıyla o toplum önleyici kaygılar ile hareket edebilir. Napol-103