PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

ğından beri pek ileri gidememiş olmasıdır. Ayrıca, bir diğer neden, O'nunsiyasetin kanunlarım ararken, olay ve şartlara yakından bağlı genellemeleryapmış olmasıdır. Bu, benzer şartların var olduğu her yerde geçerlidir.İçerde ve uluslararası düzeyde Machiavelli'nin bakış açısı, kişilerinve kurumların yetki ve hukuktan çok güç ve rekabet ile ilişkili olduğuher yerde geçerlidir. Sonuç olarak, Machiavelli'nin düşüncesinin geçerliliği,uluslararası politikanın, o günden bugüne dek esas itibariyle değişmemişolmasına bağlıdır: Uluslararası anarşi devam edegelmiştir.Dördüncüsü, Machiavelli, bir uluslararası politika kuramı geliştirmediğihalde, politikaya karşı genellikle tutarlı bir tavır takınmıştır ve buda kendisini politikanın kanunlarını araştırmaya yöneltmiştir. Bu yaklaşımasonraları Realpolitik denilmiştir. Bir Realpolitik yaklaşımın unsurlarışöyle sıralanabilir: Hükümdarın ve daha sonra devletin çıkarları hareketinitici gücüdür; siyasetin gerekleri devletlerin kurallara bağlı olmayanrekabetlerinden doğmaktadır; bu gereklere dayanan politik hesaplarrasyonel siyasetlerin keşfine yardımcı olur; siyasetin değerinin en son testibaşarıdır ve başarı devleti korumak ve güçlendirmek olarak tanımlanmaktadır.Machiavelli'den beri çıkar ve gereklilik —ve bunları kapsayanraison d'etat deyimi— Realpolitik'in başlıca kavramları olarak kalmışlardır.Machiavelli'den Meinecke ve Morgenthau'ya kadar yaklaşımın unsurlarıve mantığı değişmez olarak kalmışlardır. Machiavelli Realpolitik'inkurucusu olarak o derece açık ve seçik bir biçimde ortadadır ki insanınbu kavramla yakından ilişkili olan güç dengesi fikrini de onun geliştirdiğinisanması pek kolaydır. O bunu yapmadığı halde, O'nun, siyasetinkendi kuralları ile açıklanabileceği inancı, güç dengesinin üzerine bina edileceğitemeli oluşturmuştur.Realpolitik dış politikanın yürütülme yöntemlerini gösterir ve onlariçin mantıki esaslar ortaya koyar. Güç dengesi, bu yöntemlerin yol açtığıuluslararası sonuçları açıklamak iddiasındadır. Daha doğrusu, bu, kuramınyapması gereken şeydir. Eğer uluslararası ilişkilerin açık bir şekildesiyasal bir kuramı varsa, bu, güç dengesi kuramıdır. Halbuki, bu kuramınuluslararası ilişkiler uzmanlarınca genel kabul gören bir (beyanını)da bulmak olanaklı değildir. Geniş güç dengesi literatürünü dikkatle gözdengeçiren Ernst Haas (1953) bu terimin sekiz, Martin Wight da (1966)dokuz ayrı anlamını keşfetmiştir. Hans Morgenthau, kanunun derin tarihselçözümlemesinde (1973) dört tanım kullanmıştır. Güç dengesi bazılarıncabir doğa kanunu olarak, bazılarınca da bir rezalet olarak görülmektedir.Bazıları onu devlet adamlarının bir rehberi olarak, bazıları daemperyalist politikaların bir kisvesi olarak değerlendirmektedir. Bazılarıgüç dengesinin devletlerin güvenliğinin ve dünya barışının en iyi güven-41