PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

özellikleri, amaçları ve davranışları etkiliyecek sonucu değiştirebilecektir.Oysa, Hoffmann, Rousseau'nun "savaş ve barış" sorununa gösterdiğihal çaresinin şu olduğuna inanıyor: "Dünyanın her yerinde ideal devletlerkurunuz, Kant'ın önerdiği biçimde bir dünya birliğine gereksinme olmadanbarış oluşacaktır" (1965, s. 25). İlginçtir ki, Rousseau bu fikri reddediyorve nerede ise onunla alay ediyor. 44 Mamafih, birçok karmaşık şeyhakkında çok fazla ve derin şeyler yazan bir yazarın yazdıkları arasındahemen herşeyi destekliyecek kanıtlar bulunabiilr. Rousseau başkaları ileaz ilişki kuran kendi kendine yeterli devletler arasında barış olacağınıümit edince Hoffmann bu devletlerin iç özelliklerinin —onların iyiliğinin—Rousseau tarafından barışın nedeni olarak yorumlandığını söylüyor. Bununyerine Rousseau çevresel bir açıklama getiriyor; devletler eğer birbirleriile uzaktan ilintili ise o vakit az çatışma olacaktır. Oysa Yoffmann'-ın yorumu kendi kuramsal terimleri ile uyumludur ve bu tercihler,Rousseau'ya uluslararası politika hakkında bütün siyasal felsefesini altüst edecek sonuçlar hamletmektedir.Bir bakıma parlak, ama Rousseau'nun siyasal felsefesine tamamenters olan, Rousseau hakkındaki makale kuramsal bağımlılıkların gücühakkındaki fikri vermektedir. Böyle güç hem dünyanın hem de başkakuramcıların yorumlanmasına etki yapmaktadır. 1970 yılındaki yazısındaHoffmann, iki kutuplu dünyanın geçersiz olduğunu dünyada beş ana ünitenindoğmakta olduğunu söylemekte ve böyle bir dünyanın Fransız ihtilalindenönce ve sonra görülen ılımlılık ve istikrara kavuşabileceğini iddiaetmektedir. Halbuki kendisi daha önce iki kutuplu dünyanın oldukçaılımlı ve istikrarlı olduğunu da iddia etmişti. 45 Beklentilerdeki değişikliklerdüzenli bir biçimde sistemdeki değişikliklerle bağdaştırılmamaktadır.Sistemik anlam çıkarmalarındaki dikkatsizlik sistemin tanımlanmasındakimuğlaklıkla benzeşiyor.Hoffmann önce beş devletli bir dünyanın doğumunu müjdeliyor, hemenardından bu beş aktörün birbirinden farklı olanakları olduğunu söylüyor.Oysa eğer sayacaksak, benzer şeyleri saymamız gerekir. Hoffmannana aktörlerden ikisinin süper güç olduğunu, diğer üçünün ise olmadığınıkeşfediyor. Beş sayısına farklı şeyler toplanarak ulaşılmış. Ancak bununzararı yok zira sistemin ne olduğu ya da ne duruma geldiği devletler arasındakigüç dağılımına değil onların politikalarına ve davranışlarına dayanmaktadır.Bu kendisinin ulaştığı sonuçtan açıkça belli oluyor. EğerAmerika "uygun amaçları etkili taktikler kullanarak izlemeye başlamazsao vakit en iyi olasılıkla (veya en kötü olasılıkla) üç kutuplu bir dünyaolacak önümüzde" diyor kendisi. Her zaman olduğu gibi bu sonuca indirgemeciyöntemle ulaışlmış. Öteki ülkelerin statüleri uluslararası sisteminözellikleri Amerikan politikası terimleri i;inde tanımlanmış!62