PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

gösterir, değişen siyasal liderlerin kuruntularına açıktırlar ve bürokratikçatışmaların sonuçlarından etkilenirler. Ancak, bunlar zaten bilinen şeylerdirve bize güç dengesi kuramının değeri hakkında birşey söylemez.Bir başka kavram karışıklığı bizim kuramlar hakkındaki ikinci önerimizile ilgilidir. Güç dengesi kuramı bir sonucu açıklamak iddiasındadır(güç dengesinin halihazırdaki durumu). Bu açıklama, bir bütün olarak osonucun ortaya çıkmasına yolaşan birimlerin tek tek amaçları ile uyumlulukgöstermeyebilir. Bir dengenin kurulup korunması bir ya da dahafazla devletin amacı olabilir de olmayabilir de. Kurama göre tek tek yada bütün devletler bir denge kurup devam ettirmeye bilinçli bir şekildegayret de etseler ya da bunların biri veya hepsi evrensel üstünlük peşindede koşsalar, güç dengeleri oluşmaktadır. Oysa, güç dengesi hakkındasöylenenlerin çoğu bir dengenin korunmasının devletlerin hareketleriningüdüsü olduğunu öne sürmektedir. David Hume, "Güç dengesi üzerine"adlı klasik makalesinde "güç dengesini korumak düsturu" akılcı politikanındeğişmez kuralıdır demektedir (1742, 1953 ed, s. 142-44). Bu doğru olabilir,ancak "bu dengenin korunmasının yüce duygusunun akıllı devletadamlığının nüvesini teşkil ettiği" inancından, "güç dengesi korunacaksadevletler bu kuralı uygulamalıdır" fikrine geçiş maalesef pek kolay olmuştur.Bu, Morgenthau'nun bu terim için verdiği dört tanımdan birincisindepek açıktır: Yani, "Belli bir duruma yönelik bir politika". îşin mantığı,o vakit, kolayca totolojik hale gelmektedir. Eğer güç dengesi korunacaksa,devletlerin politikaları onu koruma amacına yönelik olmalıdır. Eğergerçekten güç dengesi idame ettiriliyorsa, o vakit devletlerin amaçlarınındoğru olduğu sonucuna varabiliriz. Güç dengesi devam ettirilmemiş isekuramın varsayımlarının yanlış olduğunu söyleyebiliriz. Nihayet, (ve bubir kavramı maddeleştirmeye yönelik akımı tamamlamaktadır), eğer devletlerinamacı dengeyi korumak ise, dengenin amacı "onu oluşturan unsurlarınçeşitliliğini ortadan kaldırmadan sistemin istikrarını devam ettirmektir."Maddeleştirme açık olarak şu sözler okununca ortaya çıkmaktadır: denge ya "başarılı" bir biçimde işlemektedir, ya da devletler onuuygulamakta zorluk çekmektedirler (Morgenthau, 1973, s. 167-74, 202-207).Maddeleştirme, ya çoğu kez dilin gevşek kullanılması ya da anlatımıgüzelleştirmek için mecazi deyişler kullanmaktır. Bununla beraber, bu durumdakuram köklü biçimde, çarpıtılmıştır ve bu sadece "eğer bir dengekurulacaksa, bunu istemek ve bunun için çalışmak gerekmektedir" kavramınıöne sürmekle olmamıştır. Kuramın daha ileri bir çarpıtılması devletlerinhareketlerinin sonucundan kurallar çıkartarak, bunları mantıksızcaaktörlere görev yüklemekle yapılmaktadır. Böylece, "güç dengesidevletlerin güç özlemlerine kendi gemlemelerini koyabilir"; yeter ki "onlargüç dengesi, sistemini kendi girişimlerinin ortak çerçevesi olarak ka-44