PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

eceleri değişik yazarların vardıkları sonuçların benzerliğini göstermek içinkullandım. Magdoff'un yanı sıra bazı ilgi çekici kaynaklar olarak Baran veSweezy (1969), Brown (1970), Galtung (1971), Hymer (1970), Williams (1962) veWolff (1970) gösterilebilir.22 Bu noktalar daha önceki bir tarihte ve yazarı, incelediğimiz okula dahil olmayanetkili bir makalede ortaya konmuştur. Bkz. Singer (1950).23 VVilliams'ın "açık kapı emyeryalizmi" olarak adlandırılabilecek kavram konusundakidüşüncesine bakınız (1962). Ayrıca, Michael Barrat Brown'un yeni kolonicimantığı tamamlamak için gerek 19 uncu yüzyıl sonunda, gerekse günümüzdeemperyalist denetimin siyasi yönetimden çok, ekonomik hakimiyete dayandığınıgösterme çabasına bakınız (1970, ss. XXXIV-XXXV).24 Bu konular üzerinde bir tartışma için bu bölümdeki "Sistem Yaklaşımları" altbölümünün girişine bakınız.25 Galtung bunu yapmak yerine genellikle sonunda ilgisiz oldukları anlaşılan örneklerveriyor. "Bir ülke petrole karşı traktör verirse", diyor, gerektiğinde tanküretim kapasitesine çevrilebilecek "bir traktör üretim kapasitesi geliştirecektir"(1971, s. 98). Ancak otomotiv sanayi gelişmiş ülkelerin petrol almak için traktörverebilecekleri gerçeğini bir kenara bırakıyor. Anlaşıldığına göre, fakirlerin,zenginlerin sanayilerini geliştirmeleri için fırsat hazırladığını belirtmeyeçalışıyor.28 Ticaret ve yatırımın muhtemel gelişme yapıları ile ilgileri konusunu daha fazlaincelemek isteyen okuyucu List (1844)'den daha iyi bir kaynak pek bulamayacaktır.27 Bkz. s.g„ Emmanuel (1972, ss. 48-52). Kitap, ücretlerdeki artışların ülkenin ulusalkalkınmasını gerçekleştireceği konusundaki garip tezi geliştirmeye çalışıyor.28 Mao Tse-tung'un bu noktalardaki ikili düşüncesi ilgi çekicidir. Çin, bir kolonideğil, birkaç sahip tarafından paylaşılmış bir yarı koloni idi. Bu yüzden tekbaşına hiç bir emperyalist ülke Çin'in gelişmesi konusunda tek başına faaliyetgöstermedi. Mao, bu durumun Çin'in "iktisadi, siyasi ve kültürel açılardan" eşitolmayan gelişme yapısını açıkladığını söylüyor (1939, s. 81). Bununla birlikteemperyalist patronlar arasındaki anlaşmazlıklar Çin'in ulusal ve ihtilalci mücadelesiniteşvik etmiştir (1936, ss. 193-98).29 Söz gelişi Baran ve Sweezy (1966, ss. 105-109) ile Magdoff (1969, s. 198)'e bakınız.Marksistler konunun her iki yönünü de kabul ediyorlar: önce, zengin ülkelerinsermaye fazlasını elde edebilmek konusunda fakir ülkelere bağımlılığı,sonra, fakir ülkelerin, yatırımlardan elde edilen kârların yatırımcı ülkeye aktarılmasıyolu ile zenginler tarafından sömürülmesi.30 Chou, Çin Komünist Partisi Onuncu Kongresine verdiği raporda A.B.D. veS.S.C.B. ni egemenlik kurmak için mücadele eden iki emperyalist ülke olarak tanımlıyorve ikincisini "sosyal-emperyalist ülke" olarak nitelendiriyor. (The NevjYork Times, 1 Ekim 1973, s. 6).31O zamanlarda ve Machiavelli'nin yazılarında "devlet" teriminin çeşitli anlamlanvardı. Machiavelli birçok durumda devleti başındaki kişi ile tanımlamakta, bazanda devleti bir bütün olarak —toprağı, halkı ve siyasi mekanizması ile— elealarak kullanmaktadır.32 Bu paragraftaki anlatımlar temelde, Machiavelli'nin Prens kitabının 15, 17-19 ve25-26 ıncı bölümleri ile Nasihatler kitabının Kitap I, bölüm 9 ve Kitap III, bölüm41'e dayandırılmıştır.87