PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

Bu tip bir bilim adamı, birimler arasında düzenli ve belli bir yoğunluğuolan ilişkilere bakmalıdır ve karşılıklı bağımlılıkların bir parça bilincindeolan birimlerde uğraşmalıdır. Ayrıca birimlerin iç uğraşlarındaaayrılabilir bir belli uluslararası yapı taşı var mı diye bakılmalıdır. (1965,s. 91-92, ayrıca 1968, s. 11-12 ile karşılaştırınız).Bu noktalar Hoffmann'ın yönteminin temelini ortaya koyuyor. Hoffmann,iç siyasal sistemin varlığına muhakkak nazarı ile bakmakla, hemsiyasal bilincinin siyasal sistemi "gerçek" olarak kabul etmesini istiyorve hem de sistemin belli bir tanımını benimsemiş oluyor. Apaçık diye varsaydığışey aslında zorunludur. Iç siyasal sistemin varlığına "belli" nazarıile bakılamaz. Hükümetler vardır, ancak siyasal sistemler yalnızca entellektüelbir icat olabilir. Aslında eğer bu yapılmazsa, sistemin bir kuram,yaklaşım ve muhtemelen bir kuram olduğunu düşünmenin bir anlamıkalmaz.Hoffmann, bununla beraber, siyasal sistemlerden zihnî varlıklar diyebahsetmekten onların gerçek olarak ele alınmalarına hemen geçiyor. Hatta,kavramlar üzerinde o kadar az duruyor ki, sistemin bir zihnî icat olarakanlamı açıklık kazanamıyor. Eğer gerçek uluslararası sistemleri araştıracakisek, hangi yolu izlemeliyiz? Parçalar hakkındaki bilgilere dayanarakbütün hakkında sonuçlar çıkartılmalıdır. Yalnızca parçalar gözlenebilirve onların yaptıkları hareketler ve amaçları izlenebilir. BöyleceHoffmann, Ramond Aron'u "davranışlara, iştirak edenlerin anladıklarındanfarklı anlamalar yükleyen herhangi bir bilim dalını reddettiği" içinövüyor. Ve Hoffmann ilave ediyor; "kişi karekteristik öğeler ve davranışbiçimleri ile işe başlamalıdır" (1965, s. 25). Hoffmann kendisini Montesquieu'nun,Tocqueville'in ve Aron'un havarisi sayıyor (1964, s. 1269). Buustaların yöntemi tarihi sosyolojisidir ve bu tümevarımcı bir yaklaşımdır.Yukarıdaki sözler, hem Hoffmann'ın sistemden ne anladığını ve bununeden böyle anladığını ortaya koyuyor. Bu ifadeler aynı zamanda Hoffmann'ınyaklaşımının niçin çöktüğünü de açıklıyor.Bir sistem yaklaşımını yaşatabilmek için hangi değişikliklerin sisteminparçalarının normal işleyişinin ve hangi değişikliklerin bir sstemdenötekine dönüş anlamına geldiğinin bilinmesi gerekir. Hoffmann bu ikicins değişme arasında ancak indi bir şekilde bir farklılaşma yapabilir, çünkiyapıyı tanımlarken birim düzeyindeki öğelerle sistem düzeyindeki öğeleribirbirine karıştırmıştır. Bu karışıklık kaçınılmazdır. Zira, tümevarımcıyöntemle hem sistemin belirlenmesini yapmak ve hem de sistem içi vesistemlerarası değişiklikleri birbirinden ayıracak ölçütleri geliştirmek olanaklıdeğildir, insanın gözlediği varlıklar ile, onlar arasındaki etkileşim58