PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

una "alt-sistemlerin" veya "bölgelerin" doğuşu diye ad takılmıştır. (Bkz.Contori ve Spiegel, 1970). Bir "bölgenin" her zaman sınırdaş ülkelerinianlattığı, yoksa bazen sıkı siyasal kültürel ve ekonomik ilişkilerin aralarındabüyük mesafeler olan ülkeleri bile bir "bölge" olarak nitelendirip nitelendiremiyeceğimizkonusu kavramsal bir sorun olarak karşımızda duruyor.Eğer yalnızca Avrupa'yı odak noktası olarak almakta ısrar edersek,eski dünyaya "tek bir sistem" diye bakmak mümkündür. Örneğin NapolyonSavaşlarının sonunda Afrika ve Asya'ya Avrupa'dan ayrı "alt-sistemler"gözüyle bakmak ve Latin Amerika ile Kuzey Amerika'yı da böylenitelendirmek mümkündür. Belki İngiliz donanması bütün bu alt sistemleribirleştiren bir unsur olmuştu ama, kara parçaları üzerindeki politikaçoğunlukla bir iki başkentten ve bir kaç ittifaktan yayılan otoritenindışında da cereyan edebiliyordu.Pekala, bugünkü dünya ne durumdadır? Barış bölünmez bir bütünmüdür, yoksa aslında bölünebilir mi? Haiti ile Dominik Cumhuriyeti arasındakibir savaş muhakkak dışarıdan bir karışmayı gerekli kılar mı? Böylekarışmaların olasılığı evrensel bir eğilimden çok, yerel zaafiyetlerin birfonksiyonudur.Ayrıca Haiti ile Dominik Cumhuriyeti arasında bir savaş ne dereceolasıdır? Belki de bu dünyada savaş, kuralı değil istisnayı oluşturmaktadırve bunun nedeni de "polislik" görevi üstlenmiş devletlerin karışmalarıdeğildir. Ülkelerin birbirlerini savaşmakla tehdit ettikleri durumlaraslında azdır örneğin şu sıralarda Latin Amerika da bu tip tehditler hiçyoktur ve Afrika'da da pek az görülmektedir. Silahsızlanmanın en büyüktaraftarı bile burada kararsız bir seyirci gibidir zira çoğu Latin Amerikave Afrika orduları bir savaşı yürütebilecek "gerçek ordular" değildir.Arjantin ve Brezilya arasında silahlanma yarışı ve çatışma, Çad ileSudan arasında bir gerilla savaşı çıkma olasılığı gibi "heyecanlı" şeylerolmadıkça, bu yerlerde askeri açıdan can sıkıcı bir durum sürüp gitmektedir.Belki de bunlar gerçekten üniformalara, jet uçaklarına, subay kulüplerinepara harcayan "resmigeçit alanı" ordularıdır. Oysa belki de bütünbunlar, biz soğuk savaşa ve onun sebep olacağı söylenen sınırlı savaşlaradikkatimizi toplamışken unuttuğumuz birşeyin belirtisidir: Uluslararasıilişkilerde silahlanma, savaşmaktan çok daha olağandır.Latin Amerika'da nispeten az irredentism vardır. Afrika'da ise bu çokolabilecekken, Afrika'nın aklı başında liderleri buna izin vermemektedirler.Belki savaşlar, bu ordular savaşmayı göze almadıkları için çıkmıyordur.Ancak burada savaş ve barış hususunda ispat yükünü yanlış yere117