Poradnictwo medyczne i świadczenie usług.

wych środków przeciwzapalnych. Jeśli objawy te utrzymują się lub krwawienia miesiączkowe stały się co najmniej
2 razy obfitsze należy przeprowadzić badania wykluczające problemy ginekologiczne. Jeśli objawy te są
dla klientki niemożliwe do zaakceptowania, należy usunąć wkładkę i omówić z nią zastosowanie innych metod
antykoncepcyjnych.
14 Komplikacje
Jeśli pojawią się komplikacje, klientka może czuć się zaniepokojona. Ważnym jest, aby lekarz zajął się sprawami medycznymi
na równi z potrzebami psychologicznymi klientki. Klientkę należy uspokoić i dać jej wsparcie emocjonalne.
Każda osoba świadcząca usługi związane z zakładaniem IUD powinna być w stanie rozpoznać komplikacje związane
z zakładaniem i korzystaniem z wkładki oraz powinna potrafić udzielić pierwszej pomocy. Jeśli okaże się to konieczne
należy również wezwać specjalistyczną pomoc.
Możliwe skutki uboczne związane ze stosowaniem wkładki to: perforacja, silne krwotoki oraz zapalenie przydatków.
14.1 Perforacja
Perforacja jest niezwykle rzadkim wypadkiem i może wydarzyć się podczas zakładania wkładki. Zazwyczaj perforacji
towarzyszy nagły silny ból i krwawienie, ale może ono również przebiegać bezobjawowo. Ryzyko perforacji jest
największe, gdy wkładka zakładana jest po porodzie lub po aborcji w drugim trymestrze, kiedy macica jest miękka
lub podczas laktacji, gdy macica może być bardzo mała.
Jeśli w czasie sondowania macicy lub zakładania wkładki nastąpi perforacja lub jest ona podejrzewana należy:
Przerwać zabieg. Jeśli usunięto już zewnętrzną rurkę, należy wyjąć wkładkę ciągnąc za żyłkę. W przeciwnym
wypadku wyjąć wkładkę razem z rurką.
Umieścić klientkę w spokojnym miejscu. W ciągu pierwszej godziny od perforacji należy sprawdzać stan klientki
co 5-10 minut. Jeśli po godzinie stan pacjentki nie pogarsza się, należy kontynuować kontrolę stanu klientki co 30
minut do momentu, aż uzyska się pewność że jej stan jest stabilny.
Jeśli stan pacjentki pogarsza się, występuje nagły ból lub objawy otrzewnowe należy rozpocząć dożylne podawanie
soli fizjologicznej przy pomocy igły o dużej średnicy oraz zorganizować przeniesienie pacjentki do odpowiednio
wyposażonego szpitala. Nigdy nie próbuj stosować zabiegów, do których nie masz odpowiedniego przygotowania,
doświadczenia lub nie czujesz się pewnie. Jeśli okaże się to konieczne — należy wezwać ginekologa
lub chirurga.
Jeśli perforacja nie daje żadnych objawów, kobieta może udać się do domu w 2 do 6 godzin po perforacji, w zależności
od tego, czy możliwy jest dostęp do pomocy lekarskiej w razie pogorszenia się jej stanu.
Jeśli perforacja została wykryta po założeniu wkładki, a żyłka wkładki jest nie dostępna (patrz również: podrozdział
16 — Brak żyłki wkładki).
Wyjęcie wkładki może wymagać zastosowania zabiegu laparoskopii lub laparotomii. Zabiegi te mogą być wykonane
jedynie przez lekarza posiadającego odpowiednie przygotowanie.
Wszelkie nieaktywne wkładki zamknięte (na przykład krążki) muszą zostać usunięte, ponieważ mogą powodować
obstrukcje. Nieaktywne wkładki otwarte (jak na przykład pętelka Lippesa) mogą pozostać w jamie otrzewnowej
dopóki ich obecność nie powoduje skutków ubocznych, lub do momentu, kiedy pacjentka poprosi o ich
usunięcie. Wkładki uwalniające miedź powinny być usunięte w celu uniknięcia wrośnięcia. Jeśli jednak już to nastąpiło,
a usunięcie wkładki jest zbyt trudne, wkładkę można pozostawić.
14.2 Silne krwotoki
Obecnie nie ma dostępnych środków zmniejszających krwotoki związane z założeniem IUD. Można jednak stosować
niesterydowe leki przeciwzapalne i przeciwfibrolityczne. Odpowiednie prowadzenie doradztwa oraz empatyczna
postawa pomogą kobiecie poradzić sobie z tymi objawami ubocznymi. W celu skompensowania utraty krwi można
zastosować leczenie za pomocą doustnych preparatów żelaza. Nieregularne i obfite krwawienia zazwyczaj mijają
po kilku cyklach. Jeśli jednak krwawienia stanowią zagrożenie zdrowia kobiety lub są niemożliwe do zaakceptowania
należy usunąć wkładkę, a następnie przedyskutować z nią możliwe do zastosowania alternatywne metody antykoncepcyjne.
Anemia może być leczona za pomocą suplementacji żelaza oraz poprawnej diety. Unikać należy transfuzji
krwi.
103
6 Wkładki wewnątrzmaciczne
6